W jednostce handlowej stwierdzono niedobór niezawiniony towarów w cenie zakupu 2 450,00 zł. Niedobór mieszczący się w granicach norm w wynosi 1 300,00 zł. Rozliczenie niedoboru przekraczającego granicę normy należy zaksięgować w ciężar konta
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Odpowiedź "Pozostałe koszty operacyjne 1 150,00 zł" jest poprawna, ponieważ w sytuacji, gdy niedobór towarów przekracza ustalone normy, nadwyżkę należy zaksięgować jako koszty operacyjne. W tym przypadku mamy do czynienia z niedoborem wynoszącym 2 450,00 zł, z czego 1 300,00 zł mieści się w granicach norm, a pozostałe 1 150,00 zł przekracza te normy. Zgodnie z zasadami rachunkowości, koszty te powinny być ujmowane jako pozostałe koszty operacyjne, co jest zgodne z ustawodawstwem rachunkowym oraz dobrymi praktykami w zakresie ewidencji kosztów. Przykładowo, w sytuacji, gdy przedsiębiorstwo doświadczy zwrotu towaru z powodu uszkodzeń, koszty związane z tymi stratami, które są wyższe od normy, również powinny być klasyfikowane jako pozostałe koszty operacyjne. Takie podejście umożliwia rzetelne odzwierciedlenie rzeczywistych wyników finansowych przedsiębiorstwa oraz zachowanie transparentności w raportowaniu finansowym.
Niepoprawne odpowiedzi, takie jak "Straty nadzwyczajne 1 300,00 zł" czy "Koszt wytworzenia wyrobów gotowych 1 300,00 zł", wynikają z niewłaściwego zrozumienia zasad klasyfikacji kosztów w rachunkowości. Straty nadzwyczajne dotyczą sytuacji, które są nietypowe i nieprzewidywalne, takie jak klęski żywiołowe, a nie regularne niedobory towarów, które są monitorowane w ramach działalności operacyjnej. W przypadku, gdy straty są przewidywalne i mieszczą się w normach, ich klasyfikacja jako straty nadzwyczajne jest błędem. Ponadto, przyjęcie, że koszt wytworzenia wyrobów gotowych powinien obejmować straty towarów, jest niezgodne z zasadami rachunkowości, gdyż koszty wytworzenia powinny odzwierciedlać jedynie koszty surowców i robocizny niezbędne do produkcji, a nie straty spowodowane niedoborami. Typowym błędem myślowym w tym przypadku jest mylenie kosztów operacyjnych z kosztami produkcji oraz niewłaściwe przypisanie kategorii kosztów do sytuacji, które nie spełniają kryteriów ich klasyfikacji. Właściwe podejście do ewidencji i klasyfikacji kosztów jest kluczowe dla uzyskania dokładnego obrazu finansowego firmy oraz umożliwia podejmowanie właściwych decyzji zarządczych.