W sklepie w wyniku przeprowadzonej inwentaryzacji, stwierdzono na podstawie arkusza spisu z natury stan faktyczny towarów o wartości 198 000,00 zł, natomiast stan księgowy towarów wynosi 200 000,00 zł. Dopuszczalna wartość limitu niedoboru wynosi 4 000,00 zł. Którą z wymienionych różnic inwentaryzacyjnych należy wykazać w protokole z przeprowadzonej inwentaryzacji?
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
W tej sytuacji, stan faktyczny towarów wynosi 198 000,00 zł, a stan księgowy towarów to 200 000,00 zł, co oznacza niedobór w wysokości 2 000,00 zł. Ważne jest, aby zrozumieć, że zgodnie z przepisami, dopuszczalna wartość limitu niedoboru wynosi 4 000,00 zł, co oznacza, że stwierdzony niedobór 2 000,00 zł mieści się w tym limicie. W przypadku inwentaryzacji, przedsiębiorstwa powinny stosować się do zasad wynikających z Ustawy o rachunkowości oraz wytycznych dotyczących inwentaryzacji, które wskazują, że wszelkie różnice inwentaryzacyjne poniżej ustalonego limitu powinny być dokumentowane, ale niekoniecznie wpływają na wynik finansowy jako ubytek. W praktyce, przedsiębiorstwa mogą zaimplementować systemy monitorowania stanów magazynowych, które pomogą w identyfikacji takich niedoborów, co może przyczynić się do poprawy efektywności zarządzania zapasami oraz ograniczenia strat. Zastosowanie tego podejścia jest zgodne z dobrą praktyką zarządzania ryzykiem w obszarze logistyki i finansów.
Wybór odpowiedzi, która wskazuje na niedobór o wartości 4 000,00 zł, czy to mieszczący się, czy nie mieszczący się w limicie, jest błędny w kontekście przedstawionych danych. Kluczowym błędem jest niezrozumienie podstawowych zasad dotyczących ustalania różnic inwentaryzacyjnych oraz właściwego stosowania limitów. W przypadku, gdy stan księgowy wynosi 200 000,00 zł, a stan faktyczny wynosi 198 000,00 zł, rzeczywista różnica wynosi 2 000,00 zł. Stwierdzenie, że niedobór 4 000,00 zł mieści się w limicie, jest niepoprawne, ponieważ przekracza dopuszczalną wartość, co wymagałoby odrębnego uzasadnienia i mogłoby wpłynąć na raportowanie. Dodatkowo, wybór odpowiedzi wskazującej na wartości niezgodne z ustalonymi limitami prowadzi do nieporozumień w zakresie ewidencji i raportowania różnic inwentaryzacyjnych. Przepisy dotyczące inwentaryzacji sugerują, że przedsiębiorstwa muszą ściśle przestrzegać ustalonych norm, aby uniknąć nieprawidłowości, które mogą skutkować błędami w księgach rachunkowych oraz naruszeniem zasad sprawozdawczości finansowej. Właściwe zrozumienie i zastosowanie limitów niedoborów jest kluczowe w kontekście audytu oraz kontroli wewnętrznej, a także w procesie podejmowania decyzji dotyczących zarządzania zapasami.