Konie rasy śląskiej są wyjątkowo predysponowane do użytkowania zaprzęgowego ze względu na swoją budowę ciała, temperament oraz umiejętności. Rasa ta charakteryzuje się silnym, dobrze zbudowanym ciałem, co sprzyja wytrzymałości w trudnych warunkach, które mogą występować podczas pracy w zaprzęgu. Dodatkowo, konie te są zazwyczaj inteligentne i łatwe do szkolenia, co czyni je doskonałymi partnerami do pracy w zespole. W praktyce, wiele gospodarstw rolnych oraz stajni wyznacza rasy koni, które są w stanie wykonywać ciężką pracę, a konie śląskie często znajdują się w tej grupie. Warto zauważyć, że standardy hodowlane rasy śląskiej kładą nacisk na właściwości użytkowe, które są niezbędne w pracy zaprzęgowej, jak siła, wytrzymałość i zrównoważony temperament. Rasa ta zdobywa także uznanie w zawodach sportowych, takich jak maratony zaprzęgowe, gdzie wymagane są zarówno szybkość, jak i wytrwałość.
Pełna krew angielska, koniki polskie oraz małopolska nie są rasami o predyspozycjach do użytkowania zaprzęgowego, co wynika z ich specyficznych cech morfologicznych oraz behawioralnych. Pełna krew angielska, znana przede wszystkim z wyścigów i sportów jeździeckich, charakteryzuje się lekkością oraz szybkością, ale nie dysponuje wystarczającą siłą do efektywnego ciągnięcia ciężkich zaprzęgów. W kontekście użytkowania zaprzęgowego, konie muszą mieć odpowiednią budowę ciała, aby mogły komfortowo i efektywnie pracować przez długie godziny. Koniki polskie to rasa niewielkich koni, które świetnie sprawdzają się w rekreacji, ale ich niewielkie rozmiary ograniczają ich zdolności do pracy w zaprzęgu, zwłaszcza przy większym obciążeniu. Rasa małopolska, choć używana w wielu dyscyplinach, wykazuje cechy, które sprawiają, że nie jest idealna do pracy w zaprzęgu w porównaniu do koni śląskich. Właściwe zrozumienie różnic między rasami oraz ich przeznaczeniem jest kluczowe dla sukcesu w użytkowaniu koni, co pokazuje, jak ważne jest dobieranie odpowiednich ras do określonych zadań.