Odpowiedź 4000 zł jest prawidłowa, ponieważ to właśnie wartość skradzionej kamery cyfrowej określa wysokość odszkodowania, jakie przysługuje gościowi hotelowemu w tej sytuacji. Zgodnie z przepisami prawa cywilnego, w przypadku utraty mienia na terenie hotelu, hotelarze są odpowiedzialni za przechowywanie rzeczy gości do wysokości ich wartości. Wartością mienia jest w tym przypadku kwota, którą gość zapłacił za kamerę, czyli 4000 zł. Warto również zaznaczyć, że w praktyce hotelowej często stosuje się ubezpieczenia, które mogą obejmować straty gości, jednak w podstawowej odpowiedzialności hotel przynajmniej do tej kwoty powinien zwrócić wartość skradzionego przedmiotu. Przykładami zastosowania tej zasady mogą być sytuacje, w których dochodzi do kradzieży sprzętu elektronicznego lub innych wartościowych przedmiotów, a goście zgłaszają roszczenia o odszkodowanie. W takich przypadkach hotel musi wykazać, że podjął wszelkie racjonalne środki w celu zabezpieczenia mienia gości, co ma znaczenie w kontekście zwrotu odszkodowania.
Odpowiedzi 7000 zł, 2000 zł oraz 14000 zł są niewłaściwe i wynikają z błędnych założeń dotyczących zasad odpowiedzialności hotelarzy oraz wartości mienia. W przypadku odpowiedzi 7000 zł można zauważyć, że taka kwota nie odnosi się do rzeczywistej wartości skradzionej kamery, co prowadzi do wyolbrzymienia roszczenia. Dalej, opcja 2000 zł ignoruje fakt, że wartość odszkodowania powinna odpowiadać pełnej wartości skradzionego przedmiotu. To podejście opiera się na błędnym założeniu, że odszkodowanie można ustalić na podstawie innych kryteriów, takich jak cena wynajmu pokoju, co jest niezgodne z zasadą odpowiedzialności deliktowej, która nie powinna być mylona z kosztami wynajmu. Wreszcie, wybór 14000 zł jest również nieuzasadniony, ponieważ całkowity koszt wynajmu pokoju przez dłuższy okres nie ma wpływu na wartość skradzionego mienia. Tego typu złe rozumowanie sugeruje, że wartość odszkodowania można ustalać na podstawie przychodu hotelu, a nie na podstawie wartości rzeczy, co jest powszechnym błędem myślowym. Kluczowe w tej sytuacji jest zrozumienie, że odpowiedzialność hotelarzy za mienie gości opiera się na jego rzeczywistej wartości, co podkreśla znaczenie odpowiedzialności cywilnej w kontekście ochrony konsumentów.