Depozyt hotelowy jest uważany za usługę uzupełniającą, ponieważ nie jest to podstawowy element zakwaterowania, ale raczej dodatkowy proces, który ma na celu zabezpieczenie interesów zarówno gościa, jak i hotelu. Przykładowo, w momencie rezerwacji hotelowej, goście często są zobowiązani do wpłacenia depozytu, który jest zabezpieczeniem na wypadek uszkodzeń w pokoju lub nieprzybycia na rezerwację. Taka praktyka jest powszechnie stosowana w branży hotelarskiej i jest zgodna z politykami wielu hoteli, które w ten sposób minimalizują ryzyko finansowe związane z rezerwacjami. Uzupełniające usługi, takie jak depozyt, mogą również obejmować inne elementy, np. dodatkowe opłaty za usługi concierge, parking czy korzystanie z udogodnień hotelowych. Warto zwrócić uwagę, że takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi oraz standardami, które pomagają w zarządzaniu ryzykiem i poprawiają doświadczenia gości.
Wybierając odpowiedź, że depozyt hotelowy jest usługą podstawową, to można wprowadzić się w błąd co do definicji i funkcji depozytów w kontekście hotelarstwa. Usługi podstawowe to te, które są niezbędne do zapewnienia zakwaterowania, takie jak oferowanie pokoju, wyżywienie czy dostęp do podstawowych udogodnień. Depozyt, z drugiej strony, nie jest konieczny do samego procesu zakwaterowania, a jego celem jest ochronienie hotelu przed ewentualnymi stratami. Określenie depozytu jako usługi towarzyszącej, mimo że może wydawać się sensowne, również nie oddaje jego właściwego charakteru, ponieważ usługi towarzyszące są zazwyczaj związane z dodatkowymi opcjami dostępnymi dla gości. Depozyt jest bardziej formą zabezpieczenia niż usługą, która byłaby dobrowolnie oferowana lub wykorzystywana przez gości. Z kolei uznawanie depozytu za usługę fakultatywną sugeruje, że goście mają możliwość całkowitego zrezygnowania z tej opłaty, co nie jest praktyką standardową, gdyż wiele hoteli wymaga wpłaty depozytu jako warunku rezerwacji. Takie nieprecyzyjne podejścia mogą prowadzić do nieporozumień w branży, dlatego ważne jest, aby zrozumieć, jakie usługi są podstawowe, a które mają charakter uzupełniający lub zabezpieczający. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla właściwego zarządzania rezerwacjami oraz relacjami z gośćmi.