Java jest nowoczesnym językiem programowania zorientowanym obiektowo, który został stworzony przez firmę Sun Microsystems w latach 90-tych XX wieku. Kluczowym elementem tego języka jest jego zdolność do kompilacji kodu źródłowego do kodu pośredniego, znanego jako bytecode. Ten kod jest niezależny od architektury procesora, co oznacza, że programy napisane w Javie mogą być uruchamiane na różnych platformach bez konieczności ponownej kompilacji. Dzięki temu Java stała się niezwykle popularnym językiem do tworzenia aplikacji webowych, mobilnych oraz systemów rozproszonych. W praktyce programiści korzystają z platformy Java Runtime Environment (JRE), która zawiera wirtualną maszynę Java (JVM). JVM interpretuje bytecode i wykonuje go na specyficznej dla danej platformy architekturze. Ta zasada działania zapewnia przenośność aplikacji oraz ułatwia rozwój oprogramowania w zespołach wielodyscyplinarnych. Dodatkowo Java oferuje bogaty ekosystem bibliotek i frameworków, takich jak Spring czy Hibernate, co czyni ją idealnym wyborem dla profesjonalnych programistów.
C++ jest językiem programowania, który łączy programowanie obiektowe z elementami programowania proceduralnego. Jego kompilacja generuje natywny kod maszynowy dla konkretnej platformy, co skutkuje tym, że programy napisane w C++ są silnie związane z danym systemem operacyjnym i architekturą sprzętową. To ograniczenie sprawia, że C++ nie spełnia kryteriów niezależności od procesora, co jest jedną z kluczowych cech Javy. Pascal to język programowania, który również nie jest zorientowany obiektowo w tradycyjnym sensie. Choć istnieją rozszerzenia Pascala, które wprowadzają elementy obiektowe, to nie jest on powszechnie stosowany w nowoczesnym rozwoju oprogramowania i nie oferuje mechanizmu kompilacji do kodu pośredniego. Assembler to język niskiego poziomu, który jest ściśle związany z architekturą procesora, a jego kod jest trudny do przenoszenia między różnymi systemami, co stoi w sprzeczności z ideą niezależności od sprzętu. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do wyboru niepoprawnej odpowiedzi, obejmują mylenie pojęcia programowania obiektowego z ogólną konstrukcją języka, a także brak zrozumienia roli, jaką odgrywa kompilacja i wykonanie kodu w kontekście różnorodnych platform sprzętowych.