Kwalifikacja: EE8 - Kwalifikacja EE8
Zawód: Technik informatyk
Które protokoły przesyłają regularne kopie tabeli routingu do sąsiednich ruterów i nie posiadają pełnych danych o odległych ruterach?
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
EIGRP (Enhanced Interior Gateway Routing Protocol) oraz OSPF (Open Shortest Path First) to protokoły routingu, które wykorzystują różne metody przekazywania informacji o trasach w sieci. EIGRP jest protokołem typu hybrid, który łączy zalety protokołów wektora odległości i stanu łącza. Przekazuje okresowe aktualizacje informacji o trasach do sąsiednich ruterów, ale nie wymaga pełnej wiedzy o całej topologii sieci, co czyni go bardziej efektywnym w niektórych sytuacjach. OSPF, z drugiej strony, jest protokołem stanu łącza, który również wymienia informacje o trasach w sposób zorganizowany, ale nie przekazuje pełnych informacji o topologii, tylko te, które są niezbędne do utrzymania spójności routingu w sieci. Praktyczne zastosowanie obu protokołów polega na ich używaniu w dużych, złożonych sieciach, gdzie ważne jest efektywne zarządzanie zasobami i szybka konwergencja. EIGRP i OSPF są zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, które zalecają stosowanie protokołów, które minimalizują obciążenie sieci, jednocześnie zapewniając odpowiednią jakość usług. Warto również zaznaczyć, że OSPF jest szeroko stosowany w sieciach opartych na standardach IETF, co czyni go preferowanym wyborem w wielu organizacjach.
Odpowiedzi, które wskazują na OSPF i RIP, EGP i BGP, a także RIP i IGRP, nie są poprawne z kilku powodów. OSPF jest protokołem stanu łącza, który, mimo że nie przekazuje pełnych informacji o wszystkich ruterach w sieci, wymaga określonej struktury danych do działania. Protokół ten stosuje algorytm Dijkstra, który wykorzystuje pełną informację o topologii, aby obliczyć najkrótsze ścieżki. Z drugiej strony, RIP (Routing Information Protocol) jest protokołem wektora odległości, który również nie przesyła pełnych informacji o całej topologii sieci, ale nie jest tak wydajny jak EIGRP. W przypadku EGP (Exterior Gateway Protocol) i BGP (Border Gateway Protocol), mamy do czynienia z protokołami używanymi w routingach między autonomicznymi systemami, które również nie spełniają kryteriów podanych w pytaniu, gdyż przekazują pełne informacje o trasach do sąsiednich systemów. RIP i IGRP (Interior Gateway Routing Protocol) są protokołami, które również nie spełniają wymagań dotyczących minimalnej wymiany informacji o tablicach routingu. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich wniosków to mylenie rodzaju protokołu z jego funkcjonalnością oraz nieznajomość zasad konwergencji i wymiany informacji w różnych protokołach. Wiedza na temat działania i zastosowania tych protokołów w praktyce jest kluczowa dla skutecznego zarządzania sieciami komputerowymi.