W systemie plików FAT32 maksymalny rozmiar pojedynczego pliku wynosi 4 GB. Oznacza to, że żaden plik nie może przekraczać tej wartości, co jest istotne w kontekście przechowywania danych. Ograniczenie to wynika z samej struktury systemu plików, który używa 32-bitowych wartości do określenia rozmiaru pliku. Ponadto, FAT32 obsługuje woluminy o maksymalnej pojemności 2 TB, co w praktyce sprawia, że jest to popularny wybór dla pamięci USB oraz dysków zewnętrznych. W przypadku większych plików, takich jak filmy w wysokiej rozdzielczości czy kopie zapasowe dużych baz danych, warto rozważyć inne systemy plików, takie jak NTFS, które nie mają tego ograniczenia. Wybór odpowiedniego systemu plików powinien być dostosowany do specyfiki użycia oraz rodzaju danych, jakie zamierzamy przechowywać.
Wiele osób mylnie sądzi, że maksymalny rozmiar pliku w systemie FAT32 wynosi 2 GB lub 8 GB. Warto zwrócić uwagę, że 2 GB jest odzwierciedleniem ograniczeń niektórych starszych systemów plików, takich jak FAT16, gdzie limit ten rzeczywiście obowiązywał. Odpowiedź 8 GB z kolei może wynikać z nieporozumienia dotyczącego pojemności dysków, a nie rozmiaru pojedynczego pliku. W rzeczywistości, przy wyborze systemu plików, kluczowym jest zrozumienie wewnętrznych mechanizmów, które determinują jego możliwości. FAT32, będąc popularnym systemem plików na urządzeniach przenośnych, nie jest odpowiedni dla zastosowań, które wymagają obsługi dużych plików. Typowym błędem myślowym jest założenie, że FAT32 jest wystarczający dla wszystkich potrzeb, podczas gdy niektóre aplikacje, jak edycja wideo czy zaawansowane bazy danych, wymagają systemów plików bez tego typu ograniczeń. Użytkownicy powinni być świadomi, że wybór systemu plików powinien opierać się na analizie konkretnych potrzeb, a nie na ogólnych założeniach. Zrozumienie różnorodnych systemów plików oraz ich ograniczeń jest kluczowe dla efektywnego zarządzania danymi.