Ułożenie osoby nieprzytomnej, która nadal oddycha, na boku jest najlepszą praktyką w sytuacjach zagrożenia życia, zwłaszcza po porażeniu prądem elektrycznym. Pozycja na boku, znana jako pozycja bezpieczna, zapewnia drożność dróg oddechowych oraz minimalizuje ryzyko zadławienia się w wyniku ewentualnego wymiotowania. Dodatkowo, rozluźnienie ubrania jest kluczowe, aby zapobiec uciskowi na klatkę piersiową, co może wspierać wentylację. Standardy pierwszej pomocy, określone przez Międzynarodową Organizację Ratunkową oraz lokalne przepisy, wskazują, że pozycjonowanie poszkodowanego w taki sposób jest priorytetem, aby umożliwić swobodny przepływ powietrza. W przypadku, gdy poszkodowany nie oddycha, konieczne jest natychmiastowe rozpoczęcie resuscytacji krążeniowo-oddechowej, jednak w opisywanej sytuacji, oddychanie wskazuje na możliwość stabilizacji poszkodowanego. Przykładami zastosowania tej wiedzy mogą być sytuacje w pracy, w domu, a także w miejscach publicznych, gdzie szybka reakcja może uratować życie.
Ułożenie osoby nieprzytomnej na wznak i rozpoczęcie sztucznego oddychania jest nie tylko błędnym działaniem, ale także może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych. Pozycja na wznak stwarza ryzyko zapadnięcia się języka, co może blokować drogi oddechowe i uniemożliwiać wymianę gazową. Rozpoczęcie akcji sztucznego oddychania w tej pozycji, gdy osoba oddycha samodzielnie, jest nieuzasadnione i może prowadzić do niepotrzebnego stresu u ratownika oraz poszkodowanego. Co więcej, rozluźnienie ubrania w tej pozycji jest niewystarczające, ponieważ nie eliminuje ryzyka uduszenia ani nie zapewnia komfortu. Ułożenie na brzuchu, z kolei, jest absolutnie niewłaściwe, jako że może prowadzić do ograniczenia przepływu powietrza i stłumienia klatki piersiowej. Obserwacja poszkodowanego w takiej pozycji nie przynosi korzyści, a zapewnienie odpowiedniego dostępu do powietrza jest kluczowe. Każde z tych niepoprawnych podejść wskazuje na typowe błędy myślowe, takie jak brak zrozumienia anatomii oraz fizjologii oddychania, a także niewłaściwe postrzeganie roli pozycji ciała w ratowaniu życia. W kontekście pierwszej pomocy kluczowe jest zrozumienie, że odpowiednie umiejscowienie poszkodowanego jest fundamentem skutecznej interwencji.