Protokół TELNET jest protokołem komunikacyjnym, który umożliwia zdalne połączenie z terminalem w architekturze klient-serwer. Jest to jeden z najwcześniejszych protokołów używanych do zdalnego logowania, działający na porcie 23. TELNET pozwala użytkownikom na interakcję z systemem zdalnym tak, jakby była to lokalna sesja terminalowa. Przykładem zastosowania TELNET może być zdalne zarządzanie serwerami lub sprzętem sieciowym, gdzie administratorzy mogą wydawać polecenia i konfigurować urządzenia bez potrzeby fizycznej obecności. Protokół ten jest zgodny z Architektura TCP/IP, co czyni go fundamentalnym elementem komunikacji w sieciach komputerowych. Ważne jest jednak, aby pamiętać, że TELNET przesyła dane, w tym hasła, w postaci niezaszyfrowanej, co czyni go mniej bezpiecznym niż nowsze protokoły, takie jak SSH. Dlatego w nowoczesnych zastosowaniach, gdzie bezpieczeństwo jest kluczowe, zaleca się korzystanie z SSH zamiast TELNET-u. Mimo to, znajomość TELNET-u jest istotna dla zrozumienia podstaw działania protokołów komunikacyjnych w sieciach.
Protokół ICMP (Internet Control Message Protocol) jest używany do przesyłania komunikatów kontrolnych i diagnostycznych w sieciach. Jego głównym celem jest informowanie o błędach, takich jak niemożność dotarcia do danego hosta, a nie do zdalnego logowania czy sesji terminalowej. ICMP jest integralną częścią pakietów IP, ale nie jest zaprojektowany do obsługi interakcji użytkownika jak TELNET. NetBEUI (NetBIOS Extended User Interface) jest protokołem sieciowym stosowanym głównie w lokalnych sieciach LAN. Jego ograniczenia w zakresie zasięgu i wydajności sprawiają, że nie jest on odpowiedni do zastosowań w architekturze klient-serwer, gdzie wymagane są bardziej zaawansowane protokoły. Z kolei FTP (File Transfer Protocol) to protokół służący do przesyłania plików w sieci, co również różni się od funkcji zdalnego logowania. FTP obsługuje transfer plików, ale nie umożliwia interakcji z terminalem zdalnego systemu. Powszechne błędy myślowe, które prowadzą do wyboru tych protokołów, często wynikają z niepełnego zrozumienia ich funkcji. Wiele osób myli różne protokoły ze względu na ich ogólną rolę w komunikacji w sieci, co prowadzi do zamieszania i niepoprawnych odpowiedzi. Zrozumienie specyficznych zastosowań każdego z protokołów jest kluczowe dla prawidłowego ich wykorzystania w praktyce.