Wybór typu Byte do przechowywania numeru dnia w miesiącu jest optymalnym rozwiązaniem ze względu na minimalne wymagania pamięciowe. Typ Byte w języku Pascal zajmuje 1 bajt (8 bitów) i może przechowywać wartości od 0 do 255, co jest wystarczające do reprezentowania dni w miesiącu (1-31). W praktyce, stosowanie typów o mniejszych rozmiarach, takich jak Byte, jest zgodne z dobrymi praktykami programistycznymi, ponieważ pozwala na efektywne wykorzystanie pamięci, co jest szczególnie istotne w systemach z ograniczonymi zasobami. Dla porównania, typ Integer zajmuje 2 bajty (w Pascalu standardowym) i może przechowywać znacznie większe wartości, co jest niepotrzebne w kontekście przechowywania numerów dni. Używanie optymalnych typów danych nie tylko zwiększa wydajność programu, ale także poprawia czytelność kodu, ponieważ programista jasno komunikuje zamiar i zakres danych, jakie będą przechowywane. Takie podejście jest zgodne z zasadą 'Minimalnego zaskoczenia', która mówi, że programista powinien używać typów odpowiadających rzeczywistym potrzebom aplikacji.
Wybór innych typów danych, takich jak Char, Real czy Integer, do przechowywania numeru dnia w miesiącu może prowadzić do nieefektywności pamięciowej i potencjalnych problemów w przyszłości. Typ Char zajmuje 1 bajt, ale jest przeznaczony do przechowywania pojedynczego znaku, co nie jest logiczne ani praktyczne w kontekście wartości liczbowej. Używanie Char do reprezentacji dni miesiąca wprowadza niepotrzebną złożoność oraz ogranicza możliwości kodu, zwłaszcza gdy można by było użyć prostszego i bardziej odpowiedniego typu, jak Byte. Typ Real, choć przydatny do przechowywania wartości zmiennoprzecinkowych, jest nadmiarowy w przypadku dni, które są liczbami całkowitymi. Typ Real zajmuje więcej pamięci (zazwyczaj 4 bajty lub więcej), co czyni go nieodpowiednim do tego zadania, a jego zastosowanie wiąże się z opóźnieniami w obliczeniach ze względu na konwersje typów. Typ Integer, zajmujący 2 bajty, jest również przesadny, biorąc pod uwagę zakres wartości potrzebny w tym kontekście. Wybór niewłaściwego typu danych może prowadzić do nieoptymalnego działania programów, a także do niepotrzebnych błędów, gdy programista nie zwraca uwagi na ograniczenia i przeznaczenie danych. W praktyce, optymalizacja pamięci i poprawne dobieranie typów danych są fundamentalne dla wydajności aplikacji oraz długoterminowej konserwacji kodu.