WLAN, czyli Wireless Local Area Network, odnosi się do bezprzewodowej lokalnej sieci komputerowej, która umożliwia urządzeniom komunikację bez użycia kabli. W praktyce WLAN jest powszechnie stosowane w biurach, domach oraz miejscach publicznych, gdzie dostęp do Internetu oraz lokalnych zasobów sieciowych jest kluczowy. Standard IEEE 802.11, który obejmuje różne wersje technologii Wi-Fi, jest fundamentem dla większości implementacji WLAN. Dzięki zastosowaniu technologii bezprzewodowej, użytkownicy mogą z łatwością podłączać się do sieci z różnych urządzeń mobilnych, takich jak laptopy, smartfony czy tablety. Przykładem zastosowania WLAN są kawiarnie oferujące darmowy dostęp do Wi-Fi, co przyciąga klientów. Ponadto, WLAN jest kluczowym elementem w implementacji IoT (Internet of Things), gdzie różnorodne urządzenia komunikują się ze sobą w obrębie lokalnej sieci. Zastosowanie bezprzewodowej technologii wpływa na zwiększenie mobilności użytkowników oraz elastyczność w zarządzaniu sieciami.
Przypisanie akronimu WLAN do przewodowej lokalnej sieci komputerowej jest błędne, ponieważ termin ten odnosi się wyłącznie do rozwiązań bezprzewodowych. Przewodowe sieci lokalne to LAN (Local Area Network), które wykorzystują kable do komunikacji między urządzeniami. Wybór technologii przewodowej ma swoje zalety, takie jak stabilność połączenia i wyższa prędkość transferu danych, ale nie jest adekwatny do definicji WLAN. Odpowiedź dotycząca wirtualnej lokalnej sieci komputerowej wprowadza dodatkowe zamieszanie, ponieważ wirtualizacja w sieciach odnosi się do VLAN (Virtual Local Area Network), a nie WLAN. VLAN umożliwia segmentację sieci w ramach tej samej infrastruktury fizycznej, ale nie zmienia podstawowej definicji WLAN jako technologii bezprzewodowej. Twierdzenie o metropolitarnej sieci komputerowej (MAN) również jest niewłaściwe, gdyż MAN odnosi się do większych obszarów geograficznych niż lokalna sieć, łącząc wiele LAN. Często popełnianym błędem jest mylenie różnych typów sieci i ich zastosowań, co skutkuje nieporozumieniami w zakresie projektowania i implementacji systemów sieciowych. Zrozumienie różnic między tymi pojęciami jest kluczowe w pracy z infrastrukturą sieciową oraz przy planowaniu rozwiązań teleinformatycznych.