Aby komputery mogły się komunikować w sieci lokalnej, muszą znajdować się w tej samej podsieci. Podsieć jest częścią sieci IP, której identyfikator jest określany przez maskę podsieci. W przypadku adresów IP 192.168.1.1 oraz 192.168.2.1, jeśli używana jest maska podsieci 255.255.255.0, oznacza to, że komputery są w różnych podsieciach, co uniemożliwia ich komunikację przez protokół TCP/IP. Aby rozwiązać ten problem, należy zmienić konfigurację adresów IP lub masek podsieci tak, aby oba komputery znalazły się w tej samej podsieci, na przykład zmieniając adres IP drugiego komputera na 192.168.1.x z maską 255.255.255.0. Dzięki temu adresy IP będą miały ten sam identyfikator sieciowy, co umożliwi skuteczne przesyłanie pakietów TCP/IP między nimi. Taka konfiguracja jest zgodna z dobrą praktyką projektowania sieci lokalnych, gdzie segmentacja sieci odbywa się zgodnie z potrzebami organizacyjnymi i funkcjonalnymi. Ponadto, właściwa konfiguracja podsieci ułatwia zarządzanie ruchem sieciowym i zwiększa jej wydajność.
Wyłączenie systemu NetBIOS NWLink lub NetBIOS przez TCP/IP nie rozwiąże problemu komunikacji w sieci, gdy komputery znajdują się w różnych podsieciach IP. NetBIOS jest starszym protokołem, który nie wpływa na routing pakietów TCP/IP w sieci. Może być przyczyną problemów z wykrywaniem zasobów w sieci, ale nie z komunikacją IP. Innym nieporozumieniem jest to, że włączenie lub sprawdzenie ustawień PROXY nie ma związku z konfiguracją lokalnych połączeń sieciowych. Serwery proxy działają jako pośrednicy dla ruchu wychodzącego i przychodzącego między siecią lokalną a internetem, a nie między urządzeniami w tej samej sieci lokalnej. Kluczowym problemem jest tutaj konfiguracja adresów IP i masek podsieci, ponieważ to one definiują logikę segmentacji w sieci IP. Gdy komputery są w różnych podsieciach, pakiety nie są bezpośrednio przekazywane między nimi, co prowadzi do problemów z łącznością, takich jak brak odpowiedzi na polecenie ping. Dlatego poprawna konfiguracja adresów IP i masek podsieci jest niezbędna do zapewnienia prawidłowego działania sieci lokalnej i umożliwienia komputerom komunikacji w ramach tej samej podsieci, co jest fundamentem projektowania efektywnych i niezawodnych sieci komputerowych.