Aby utworzyć las w strukturze katalogowej Active Directory Domain Services (AD DS), wystarczy stworzyć jedno drzewo domeny. Las składa się z jednego lub więcej drzew, które mogą dzielić wspólną schematykę i konfigurację. Przykładowo, w organizacji z różnymi działami, każdy dział może mieć swoje drzewo domeny, ale wszystkie one będą częścią jednego lasu. Dzięki temu możliwe jest efektywne zarządzanie zasobami oraz dostępem użytkowników w całej organizacji, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania środowiskami IT. W praktyce, organizacje często tworzą jedną główną domenę, a następnie rozwijają ją o kolejne jednostki organizacyjne lub drzewa, gdy zajdzie taka potrzeba. To podejście pozwala na elastyczne zarządzanie strukturą katalogową w miarę rozwoju firmy i zmieniających się warunków biznesowych.
Zrozumienie struktury Active Directory jest kluczowe dla efektywnego zarządzania zasobami w organizacji. Twierdzenie, że do utworzenia lasu potrzebne są dwa, trzy lub cztery drzewa domeny wynika z mylnego postrzegania relacji między lasem a drzewem. Las w AD DS to zbiór jednego lub więcej drzew, z których każde może mieć własne domeny. Jednak nie oznacza to, że do założenia lasu konieczne jest posiadanie wielu drzew. Takie podejście jest nie tylko nieefektywne, ale także wprowadza zbędną komplikację w zarządzaniu. W praktyce, posiadanie wielu drzew domeny powinno być rozważane głównie w przypadku bardzo dużych organizacji, które posiadają złożone struktury operacyjne i wymagają większej separacji zasobów. Błąd w rozumieniu tej kwestii może prowadzić do nieefektywnego projektowania struktury AD oraz zarządzania nią, co w konsekwencji skutkuje problemami z dostępem do zasobów czy trudnościami w administracji. Właściwe podejście wymaga analizy potrzeb organizacji i dostosowania do nich struktury AD, co powinno uwzględniać zasady dotyczące centralizacji i decentralizacji w zarządzaniu sieciami. Wniosek, że więcej drzew jest lepszym rozwiązaniem, może prowadzić do niepotrzebnych kosztów oraz komplikacji operacyjnych w codziennej pracy administratorów systemów.