Polecenie 'tar –xvf dane.tar' jest prawidłowe, ponieważ 'tar' jest standardowym narzędziem w systemach Unix/Linux służącym do archiwizacji i dearchiwizacji plików. Opcje użyte w tym poleceniu mają następujące znaczenie: 'x' oznacza 'ekstrakcję', 'v' to 'verbose', co powoduje, że proces ekstrakcji jest wyświetlany na ekranie (informacje o rozpakowywanych plikach), a 'f' wskazuje, że następny argument to nazwa pliku archiwum, w tym przypadku 'dane.tar'. Użycie polecenia 'tar' w takiej formie jest zgodne z dobrymi praktykami, gdyż pozwala na skuteczne wydobycie plików oraz umożliwia użytkownikowi śledzenie postępu operacji. Na przykład, jeśli archiwum zawiera wiele plików, użytkownik może łatwo zobaczyć, które z nich są aktualnie rozpakowywane, co jest szczególnie przydatne w sytuacji, gdy archiwum jest duże lub gdy nawigacja po plikach zajmuje dużo czasu. Dodatkowo, 'tar' obsługuje wiele formatów kompresji, co czyni go elastycznym narzędziem do zarządzania danymi w systemach Linux.
Wybór polecenia 'tar –cvf dane.tar' jest nieprawidłowy, ponieważ ta komenda służy do tworzenia nowego archiwum, a nie do jego ekstrakcji. Opcje 'c' i 'v' oraz 'f' wskazują, odpowiednio, że mamy do czynienia z tworzeniem archiwum (create), wyświetlaniem postępu oraz wskazaniem pliku archiwum. Użycie 'cvf' oznacza, że zamierzamy skompresować pliki i zapisać je do nowego archiwum, co jest zupełnie inną operacją niż wydobycie danych z istniejącego archiwum. Z tego powodu, takie podejście prowadzi do pomyłek, szczególnie w kontekście zarządzania plikami oraz automatyzacji zadań w skryptach. Podobnie, wybór 'gunzip –r dane.tar' jest błędny, ponieważ 'gunzip' jest narzędziem przeznaczonym do dekompresji plików, ale działa głównie z plikami skompresowanymi w formacie gzip (.gz), a nie archiwami tar. Wreszcie, polecenie 'gzip –r dane.tar' również jest niepoprawne, ponieważ 'gzip' nie obsługuje archiwów tar, lecz tylko kompresję plików. W praktyce, nieprawidłowe zrozumienie zastosowania tych narzędzi może prowadzić do nieefektywnego zarządzania danymi i frustracji w pracy, dlatego istotne jest, aby przed użyciem polecenia dobrze zrozumieć jego funkcjonalności i konteksty zastosowania.