Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Zawód: Technik informatyk
Badanie danych przedstawionych przez program umożliwia dojście do wniosku, że
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
No więc, ta partycja wymiany, znana też jako swap, to naprawdę ważny element, jeśli mówimy o zarządzaniu pamięcią w systemach operacyjnych, zwłaszcza w Linuxie. Jej głównym zadaniem jest wspomaganie pamięci RAM, kiedy brakuje zasobów. Swap działa jak dodatkowa pamięć, przechowując dane, które nie mieszczą się w pamięci fizycznej. W tym przypadku mamy partycję /dev/sda6 o rozmiarze 2.00 GiB, która jest typowa dla linux-swap. To oznacza, że została ustawiona, żeby działać jako partycja wymiany. 2 GiB to standardowy rozmiar, szczególnie jeśli RAM jest ograniczony, a użytkownik chce mieć pewność, że aplikacje, które potrzebują więcej pamięci, działają stabilnie. Dobór rozmiaru swapu zależy od tego, ile pamięci RAM się ma i co się na tym komputerze robi. W maszynach z dużą ilością RAM swap może nie być tak bardzo potrzebny, ale w tych, gdzie pamięci jest mało, jest nieoceniony, bo zapobiega problemom z pamięcią. W branży mówi się, że dobrze jest dostosować rozmiar swapu do tego, jak używasz systemu, niezależnie czy to serwer, czy komputer osobisty.
Patrząc na różne opcje odpowiedzi, da się zauważyć kilka błędnych przekonań. Po pierwsze, mówienie o trzech dyskach twardych sda1, sda2 i sda3 to spory błąd. Te oznaczenia odnoszą się do partycji na jednym dysku, a nie do trzech osobnych dysków. W systemie Linux, nazwy jak sda1 czy sda2 oznaczają partycje na pierwszym dysku twardym, co łatwo pomylić z fizycznymi dyskami, ale w rzeczywistości to różne partycje na jednym dysku. Drugie błędne założenie to stwierdzenie, że jeden dysk został podzielony na sześć partycji podstawowych. Tutaj standard MBR (Master Boot Record) mówi, że można mieć maksymalnie cztery partycje podstawowe. Z tego, co widzimy, jedna z nich może być rozszerzona, co pozwala na tworzenie partycji logicznych w jej obrębie. A w tym układzie mamy partycję rozszerzoną (sda3), co jest całkiem standardowe, gdy potrzebujemy więcej niż czterech partycji. Ostatnia rzecz, która jest błędna, to wielkość partycji rozszerzonej – ma ona 26.79 GiB, a nie 24.79 GiB jak mówią niektóre opcje. Ważne jest, żeby dobrze rozumieć strukturę partycji, bo to klucz do zarządzania dyskami w systemie.