Topologia magistrali charakteryzuje się jedną wspólną linią transmisyjną, do której podłączone są wszystkie urządzenia sieciowe. Każde urządzenie nasłuchuje transmisji odbywających się na magistrali i odbiera jedynie pakiety adresowane do niego. Istnieje możliwość wystąpienia kolizji, gdy dwa urządzenia próbują nadawać jednocześnie, co wymaga mechanizmów zarządzania dostępem jak CSMA/CD. W przypadku uszkodzenia kabla głównego cała sieć może przestać działać, a lokalizacja uszkodzeń jest trudna, co jest jedną z wad tej topologii. W praktyce topologia magistrali była stosowana w starszych standardach sieciowych jak Ethernet 10Base-2. Dobrą praktyką jest używanie terminatorów na końcach kabla, aby zapobiec odbiciom sygnału. Choć obecnie rzadziej stosowana, koncepcja magistrali jest podstawą zrozumienia rozwoju innych topologii sieciowych. Magistrala jest efektywna kosztowo przy niewielkiej liczbie urządzeń, jednak wraz ze wzrostem liczby urządzeń zwiększa się ryzyko kolizji i spadku wydajności, co ogranicza jej skalowalność. Współcześnie, technologie oparte na tej koncepcji są w dużej mierze zastąpione przez bardziej niezawodne i skalowalne topologie jak gwiazda czy siatka.
Topologia gwiazdy polega na centralnym urządzeniu, takim jak przełącznik, do którego podłączone są wszystkie inne węzły sieci. Dzięki temu awaria jednego kabla nie wpływa na działanie całej sieci, co jest jedną z głównych zalet tej topologii. Z drugiej strony, awaria centralnego węzła unieruchamia całą sieć, co wymaga stosowania niezawodnych rozwiązań centralnych. Topologia rozgłaszania, często mylona z magistralą, w rzeczywistości odnosi się do sposobu przesyłania danych, gdzie wiadomości są wysyłane do wszystkich węzłów, ale tylko przeznaczone odbiorniki odbierają dane. Jest to bardziej sposób przesyłania danych niż fizyczna struktura. Topologia siatki jest złożoną siecią, gdzie każde urządzenie jest połączone z kilkoma innymi, co zapewnia wysoką redundancję i niezawodność. Awaria jednego lub kilku połączeń nie wpływa znacząco na pracę sieci, co czyni ją idealnym rozwiązaniem dla krytycznych aplikacji, mimo wyższych kosztów implementacji i złożoności zarządzania. Wybór odpowiedniej topologii zależy od specyficznych potrzeb i zasobów organizacji, jak również od wymagań dotyczących skalowalności, niezawodności i kosztów zarządzania. Magistrala, choć prosta, wprowadza ograniczenia, które w nowoczesnych sieciach często czynią ją niepraktyczną w porównaniu z innymi strukturami.
