Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Zawód: Technik informatyk
Zadana jest sieć z adresem 172.16.0.0/16. Które z adresów w sieci 172.16.0.0/16 są poprawne, jeżeli zostaną utworzone cztery podsieci z maską 18 bitów?
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Adresy 172.16.0.0, 172.16.64.0, 172.16.128.0 oraz 172.16.192.0 są prawidłowymi adresami podsieci w sieci 172.16.0.0/16, gdyż wydzielenie czterech podsieci o masce 18 bitowej pozwala na utworzenie podziału na podsieci o rozmiarze 64 adresów. Używając klasycznej metody obliczeń CIDR, 172.16.0.0/16 ma 65536 adresów (od 172.16.0.0 do 172.16.255.255). Przechodząc do maski 18 bitowej, sieć zostaje podzielona na 4 podsieci, z których każda zyskuje 16384 możliwe adresy (od 0 do 16383, od 16384 do 32767, itd.). W każdej podsieci pierwszy adres (adres sieci) oraz ostatni adres (adres rozgłoszeniowy) są zarezerwowane, co ogranicza dostępne adresy hostów. Przykładowe zastosowanie tej wiedzy znajduje się w projektowaniu sieci lokalnych w organizacjach, gdzie kluczowe jest prawidłowe zarządzanie adresacją IP, aby uniknąć konfliktów adresowych i nieefektywności w sieci. Podział na podsieci pozwala również na lepsze zarządzanie ruchem sieciowym oraz zwiększa bezpieczeństwo, oddzielając różne segmenty organizacji.
Wybór innych adresów podsieci pokazuje typowe nieporozumienia dotyczące zasad podziału sieci. Na przykład, adres 172.16.0.64 wydany w odpowiedzi nie jest początkiem nowej podsieci w schemacie podsieci 18-bitowej. Przy masce 18 bitowej, każda podsieć zaczyna się od adresu, który jest wielokrotnością 64 (2^(32-18)), co prowadzi do błędnych wniosków o lokalizacji adresów sieciowych. W odpowiedzi, gdzie wymieniono 172.16.0.128, również brakuje zrozumienia, że ten adres nie jest pierwszym adresem w żadnej z czterech podsieci, ale stanowi pośrednią lokalizację, co prowadzi do zamieszania. Co więcej, adres 172.16.0.255 jest zarezerwowany jako adres rozgłoszeniowy w podsieci 172.16.0.0, co dodatkowo wynika z błędnych założeń. Kluczowym błędem jest brak znajomości konsekwencji podziału adresów IP zgodnie z zasadami CIDR. Daleko idąca nieznajomość reguł obliczania adresów podsieci, a także mylne założenia dotyczące adresów rozgłoszeniowych, mogą prowadzić do poważnych problemów w praktycznych zastosowaniach, takich jak konflikty adresowe czy błędne konfiguracje w sieciach, co jest krytyczne w kontekście projektowania i administracji sieci.