Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych

W świecie serwisu komputerowego i elektroniki bardzo łatwo pomylić narzędzia o zbliżonych nazwach albo podobnym sposobie użycia, ale zupełnie innej funkcji. Sonometr jest narzędziem do pomiaru natężenia dźwięku, wykorzystywany raczej przez akustyków czy inżynierów od środowiska, a nie przez elektroników naprawiających układy cyfrowe. Kalibrator natomiast służy do ustawiania, weryfikacji i regulacji dokładności urządzeń pomiarowych, na przykład multimetrów czy przetworników, ale nie pozwala diagnozować stanu linii logicznych ani wyjść układów cyfrowych. Impulsator, choć brzmi nieco komputerowo, to narzędzie generujące impulsy elektryczne o określonych parametrach – faktycznie czasem bywa przydatny do testowania reakcji układów cyfrowych na sygnały wejściowe, ale sam z siebie nie umożliwia bezpośredniego sprawdzenia, jaki jest stan logiczny na wyjściu układu. W praktyce, typowym błędem jest myślenie, że każdy sprzęt generujący sygnały wystarczy do diagnozy – a to tak nie działa. Sonda logiczna jest wyjątkowa, bo nie ingeruje w badany układ, tylko „podgląda” i daje jednoznaczną informację o stanie logicznym (0, 1, czasem stan nieustalony). To właśnie ta zdolność pasywnej obserwacji odróżnia ją od innych narzędzi. Moim zdaniem, wiele nieporozumień bierze się z nieprecyzyjnego rozumienia nazw – impulsator i sonda logiczna to zupełnie inne instrumenty, choć oba pojawiają się w laboratoriach elektroniki. Dla pełnej diagnozy układów cyfrowych nie wystarczy głośność dźwięku ani precyzja kalibracji urządzeń, tylko możliwość śledzenia sygnałów logicznych w czasie rzeczywistym. Takie możliwości daje wyłącznie sonda logiczna.