32-bitowa wersja systemu Windows ma ograniczenie dotyczące maksymalnej ilości pamięci RAM, do której może uzyskać dostęp, wynoszące 4 GB. Wynika to z architektury 32-bitowej, w której adresowanie pamięci jest ograniczone do 2^32, co daje łącznie 4 294 967 296 bajtów, czyli dokładnie 4 GB. W praktyce, ilość dostępnej pamięci może być mniejsza, ponieważ część adresów jest wykorzystywana przez urządzenia i system operacyjny. Warto zauważyć, że użytkownicy aplikacji, które wymagają więcej pamięci, mogą rozważyć przejście na 64-bitową wersję systemu operacyjnego, która obsługuje znacznie większą ilość RAM, nawet do 128 TB w najnowszych systemach. Dlatego dla aplikacji wymagających dużej ilości pamięci, jak oprogramowanie do obróbki wideo czy zaawansowane gry, wybór 64-bitowego systemu jest kluczowy dla wydajności i stabilności pracy.
Nie wszystkie dostępne odpowiedzi są poprawne, ponieważ wynikają z niedokładnego zrozumienia konstrukcji systemów operacyjnych i architektur komputerowych. Na przykład, odpowiedzi wskazujące na 2 GB lub 8 GB pamięci RAM są mylne, ponieważ ignorują kluczowe ograniczenia związane z architekturą 32-bitową. 32-bitowe procesory mogą adresować maksymalnie 4 GB pamięci, i chociaż w przypadku niektórych systemów operacyjnych ilość dostępnej pamięci może być ograniczona przez różne czynniki, fizycznie nie można przekroczyć 4 GB. Ponadto, niektóre systemy operacyjne mogą mieć swoje własne ograniczenia, ale nie zmienia to fundamentalnego ograniczenia architektury 32-bitowej. Użytkownicy często mylą te liczby z rzeczywistym wykorzystaniem pamięci dzięki różnym technologiom, takim jak PAE (Physical Address Extension), które pozwala na wykorzystanie większej ilości pamięci, ale tylko w specyficznych warunkach i nie w standardowy sposób. Z tego powodu, aby uniknąć błędów w przyszłości, ważne jest zrozumienie, jak różne architektury wpływają na dostęp do pamięci oraz jakie są realne ograniczenia w kontekście konkretnego systemu operacyjnego.