Aby określić liczbę sieci, do których należą dane komputery, musimy przeanalizować adresy IP w kontekście ich masek sieciowych. Adresy IP, które dzielą tę samą część sieciową, są częścią tej samej sieci. Rozpocznijmy od pierwszych dwóch adresów IP: 10.120.16.10 i 10.120.18.16, obydwa z maską 255.255.0.0. Ta maska wskazuje, że identyfikator sieciowy składa się z pierwszych dwóch oktetów: 10.120.x.x, co oznacza, że oba adresy należą do tej samej sieci. Następnie mamy adresy 10.110.16.18 i 10.110.16.14 z maską 255.255.255.0. Tutaj identyfikatorem sieciowym są trzy pierwsze oktety, tj. 10.110.16.x, co sprawia, że te dwa adresy również należą do jednej sieci. Ostatni adres, 10.130.16.12 z maską 255.255.255.0, tworzy własną sieć. Łącznie mamy trzy różne sieci. Zrozumienie tego procesu jest kluczowe w zarządzaniu adresacją IP, ponieważ optymalna alokacja adresów IP i masek wpływa na efektywność sieci, pozwala na lepsze zarządzanie ruchem sieciowym i zwiększa bezpieczeństwo poprzez segmentację.
Błędne rozumienie liczby sieci, do których należą komputery, wynika często z nieprawidłowej analizy adresów IP i masek sieciowych. Kluczowym elementem jest zrozumienie, jak maska sieciowa definiuje zakres adresów w danej sieci. Maski takie jak 255.255.0.0 oznaczają, że sieć jest określana przez pierwsze dwa oktety, a pozostałe są dostępne dla urządzeń w tej samej lokalnej sieci. W przypadku maski 255.255.255.0 sieć jest określana przez trzy oktety. Zatem błędne podejścia mogą wynikać z nieuwzględnienia tej zależności lub z pomylenia części sieciowej z częścią hosta. Inny typowy błąd to założenie, że każda różnica w adresie IP tworzy nową sieć, co jest nieprawidłowe, gdyż to maska sieciowa określa precyzyjnie granice sieci. Aby uniknąć tych błędów, ważne jest praktyczne ćwiczenie analizy adresów IP i ich klasyfikacji według masek, co jest podstawą planowania sieci i zarządzania nimi według standardów IETF i dobrych praktyk w zakresie projektowania sieci komputerowych. Dokładna analiza adresów i masek umożliwia optymalizację użycia przestrzeni adresowej oraz poprawę skalowalności i bezpieczeństwa infrastruktury sieciowej. Zrozumienie, jak maski wpływają na podział sieci, jest kluczowe w nowoczesnym zarządzaniu siecią, ponieważ pozwala na efektywne projektowanie i implementację rozwiązań sieciowych zgodnych z wymaganiami biznesowymi i technologicznymi. To podejście zwiększa również zdolność do szybkiego rozwiązywania problemów i adaptacji sieci do zmieniających się warunków operacyjnych.