Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych

Na pierwszy rzut oka może się wydawać, że do wyświetlenia daty w systemie Linux można użyć różnych narzędzi, bo przecież powłoka daje nam sporo możliwości. Jednak kiedy przyjrzymy się każdej z wymienionych opcji, łatwo zauważyć, że tylko jedno narzędzie jest rzeczywiście związane z prezentacją kalendarza w terminalu. Zacznijmy od polecenia „awk” — to bardzo potężny język do przetwarzania tekstu i analizy danych, szczególnie w połączeniu z potokami czy plikami logów. Jednak nie jest przeznaczony do wyświetlania daty ani kalendarza, chyba że ktoś napisze własny skrypt, który przetworzy dane wejściowe na taki rezultat. To jednak wykracza poza typowe zastosowanie „awk”. Następnie mamy „irc” — to w zasadzie nazwa protokołu komunikacji internetowej lub klienta tego protokołu, zupełnie niezwiązanego z zarządzaniem czasem czy datami w systemie operacyjnym. Częstym błędem jest myślenie, że każda komenda o dziwnej nazwie musi coś ciekawego robić w systemie, ale tu akurat to typowa pułapka. Z kolei „joe” to edytor tekstu, coś na kształt połączenia starego „Wordstara” z nowoczesnym edytorem terminalowym, i też nie ma nic wspólnego z wyświetlaniem daty czy kalendarza. Moim zdaniem często wybierane są takie opcje, bo kojarzą się z funkcjonalnościami, które mogą być przydatne, ale to raczej efekt przypadkowych skojarzeń. W praktyce, jeśli chcemy zobaczyć kalendarz lub sprawdzić rozkład dni w danym miesiącu lub roku, korzystamy właśnie z polecenia „cal”. Inne narzędzia, jak „date”, służą do wyświetlania aktualnej daty i czasu, ale nie kalendarza. Dlatego warto dokładnie znać przeznaczenie każdego narzędzia i trzymać się dobrych praktyk, czyli używać narzędzi zgodnie z ich przeznaczeniem. To oszczędza czas i nerwy w codziennej pracy — zwłaszcza kiedy szybko potrzebujemy sprawdzić, jak wypadają konkretne dni tygodnia czy daty w danym roku.