Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Zawód: Technik informatyk
Aby chronić systemy sieciowe przed atakami z zewnątrz, należy zastosować
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Zapora sieciowa, znana również jako firewall, jest kluczowym elementem zabezpieczającym systemy sieciowe przed nieautoryzowanym dostępem i atakami z zewnątrz. Działa ona na granicy pomiędzy zaufaną siecią a siecią zewnętrzną, kontrolując ruch przychodzący i wychodzący na podstawie ustalonych reguł bezpieczeństwa. Przykładowo, organizacje mogą skonfigurować zapory sieciowe tak, aby zezwalały na określone rodzaje ruchu (np. protokoły HTTP/HTTPS) oraz blokowały inne (np. porty wykorzystywane przez złośliwe oprogramowanie). Ponadto, zapory mogą być używane do segmentacji sieci, co zwiększa bezpieczeństwo poprzez ograniczenie dostępu do krytycznych zasobów. Dobre praktyki wskazują również na regularne aktualizowanie reguł oraz monitorowanie logów zapory, aby szybko reagować na potencjalne zagrożenia. Korzystanie z zapór, zarówno sprzętowych, jak i programowych, jest zalecane w standardach takich jak ISO/IEC 27001 czy NIST Cybersecurity Framework, co podkreśla ich znaczenie w ochronie danych i zasobów informacyjnych.
Menedżer połączeń nie jest odpowiednim narzędziem do zabezpieczania systemów sieciowych. Jego główną funkcją jest zarządzanie połączeniami sieciowymi i nie ma możliwości ochrony przed zagrożeniami z zewnątrz. Takie podejście może prowadzić do mylnych wniosków, że administracja połączeniami wystarczy do zapewnienia bezpieczeństwa. Z kolei protokół SSH, choć istotny w kontekście zabezpieczania komunikacji, szczególnie w zdalnym dostępie do systemów, nie jest narzędziem ochrony przed atakami z zewnątrz. SSH jest protokołem umożliwiającym szyfrowaną komunikację, ale nie blokuje niepożądanego ruchu czy ataków, dlatego jego zastosowanie w tym kontekście jest błędne. Serwer DHCP również nie ma zastosowania w kontekście zabezpieczeń. Jego rola polega na dynamicznym przydzielaniu adresów IP urządzeniom w sieci, ale nie dostarcza on mechanizmów ochrony przed intruzami ani nie monitoruje ruchu sieciowego. Często pojawia się błędne przekonanie, że jedynie technologie komunikacyjne mogą zapewnić bezpieczeństwo, podczas gdy kluczowym elementem jest właśnie zapora sieciowa, która zapewnia aktywną ochronę przed różnorodnymi zagrożeniami.