Komplator, znany również jako kompilator, to program, który tłumaczy kod źródłowy, napisany w języku wysokiego poziomu, na kod maszynowy, który jest wykonywalny przez procesor. Proces kompilacji polega na analizie składniowej, semantycznej i generacji kodu. Przykładem zastosowania komplatora jest kompilacja programów napisanych w języku C lub C++ do plików wykonywalnych, które mogą być uruchamiane na systemach operacyjnych. Dzięki kompilacji programy mogą osiągnąć wysoką wydajność, ponieważ kod maszynowy jest bezpośrednio zrozumiały dla procesora, co eliminuje potrzebę interpretacji w czasie rzeczywistym. W branży programistycznej korzysta się z wielu standardów kompilacji, takich jak ANSI C, które zapewniają zgodność między różnymi platformami. Używanie komplatora jest również dobrą praktyką, gdyż umożliwia optymalizację kodu oraz jego weryfikację pod kątem błędów jeszcze przed uruchomieniem programu.
Wybór debugera, emulatora czy interpretera jako narzędzi do zamiany kodu źródłowego na program wykonywalny jest niepoprawny, ponieważ każde z tych narzędzi pełni inne funkcje w procesie tworzenia oprogramowania. Debuger jest narzędziem do analizy i naprawy błędów w kodzie, umożliwiając programiście monitorowanie wykonania programu oraz jego stanów. Nie wykonuje on jednak kompilacji kodu źródłowego ani nie przekształca go na kod maszynowy, a jedynie wspiera proces debugowania. Emulator z kolei naśladuje zachowanie sprzętu lub systemu operacyjnego, co pozwala na uruchamianie programów przeznaczonych na inne platformy, ale nie jest narzędziem do kompilacji. Interpreter jest narzędziem, które wykonuje kod źródłowy linia po linii w czasie rzeczywistym, co oznacza, że nie przekształca go w kod maszynowy przed jego uruchomieniem. Choć interpretery są użyteczne w wielu kontekstach, na przykład w językach skryptowych jak Python, nie generują one plików wykonywalnych, przez co ich zastosowanie w kontekście zamiany kodu źródłowego na program wykonywalny jest ograniczone. Wybór niewłaściwych narzędzi do kompilacji może prowadzić do nieporozumień w procesie programowania i powodować problemy z wydajnością oraz błędy w działaniu programów.