Odpowiedź 30 komputerów jest prawidłowa, ponieważ maska podsieci 255.255.255.224 oznacza, że mamy do czynienia z maską o długości 27 bitów (22 bity do identyfikacji podsieci i 5 bitów do identyfikacji hostów). Aby obliczyć liczbę dostępnych adresów IP dla hostów w takiej podsieci, stosujemy wzór 2^n - 2, gdzie n to liczba bitów przeznaczonych na hosty. W naszym przypadku mamy 5 bitów, co daje 2^5 = 32. Jednakże musimy odjąć 2 adresy: jeden dla adresu sieci (wszystkie bity hostów ustawione na 0) i jeden dla adresu rozgłoszeniowego (wszystkie bity hostów ustawione na 1). Dlatego 32 - 2 = 30. Taka konfiguracja jest powszechnie stosowana w małych sieciach lokalnych, gdzie zarządzanie adresami jest kluczowe. Umożliwia to efektywne wykorzystanie przestrzeni adresowej i jest zgodne z zasadami projektowania sieci, gdzie każda podsieć powinna mieć odpowiednią liczbę adresów dla urządzeń. Przykład zastosowania tej maski to sieci biurowe, gdzie liczba urządzeń jest ograniczona, a efektywność w zarządzaniu adresami jest istotna.
Wybór odpowiedzi 25, 27 lub 32 komputerów może wynikać z nieporozumienia dotyczącego obliczania dostępnych adresów IP w podsieci. Maska podsieci 255.255.255.224 rozdziela adres IPv4 na część identyfikującą sieć oraz część przeznaczoną dla hostów. Maska ta, zapisując w postaci binarnej, obejmuje 27 bitów dla identyfikacji sieci (11111111.11111111.11111111.11100000), co oznacza, że mamy 5 bitów na adresowanie hostów. Niektórzy mogą pomylić się w obliczeniach, przyjmując zbyt małą liczbę dostępnych adresów, co mogłoby prowadzić do błędnych odpowiedzi jak 25 czy 27. Liczba 32 wynika z nieprawidłowego zrozumienia, że wszystkie adresy IP w podsieci mogą być używane. W rzeczywistości dwa z nich są zarezerwowane. Odpowiedzi błędne wskazują na typowe trudności z koncepcją obliczania dostępnych adresów IP w sieci. Zrozumienie, że dwa adresy są zarezerwowane, jest kluczowe dla prawidłowego liczenia. W praktyce, błędne podejścia mogą prowadzić do niewłaściwego planowania adresacji w sieciach komputerowych, co w konsekwencji utrudnia efektywne zarządzanie i może spowodować problemy z komunikacją między urządzeniami. Właściwe zrozumienie tego zagadnienia jest fundamentem dla projektowania i zarządzania sieciami komputerowymi.