W sieci o masce /22, mamy do dyspozycji 2^(32-22) = 2^10 = 1024 adresy IP. Jednakże, w każdej sieci IP, dwa adresy są zarezerwowane: jeden dla adresu sieci (w tym przypadku 10.0.0.0) oraz jeden dla adresu rozgłoszeniowego (broadcast) (10.0.3.255). Z tego powodu liczba dostępnych adresów dla hostów wynosi 1024 - 2 = 1022. W praktyce oznacza to, że w tak skonfigurowanej sieci można przydzielić 1022 urządzenia, co jest przydatne w wielu zastosowaniach, takich jak większe organizacje, gdzie potrzeba komunikacji w ramach lokalnych podsieci jest istotna. Używanie właściwej klasy adresów IP oraz odpowiedniego maskowania jest kluczowe w planowaniu sieci, co zapobiega marnotrawieniu adresów i pozwala na lepsze zarządzanie zasobami w sieciach o różnych rozmiarach.
W analizie błędnych odpowiedzi warto zauważyć, że niektóre z nich wynikają z nieporozumień dotyczących zasad obliczania dostępnych adresów IP w danej sieci. Odpowiedzi, które sugerują liczbę 512 adresów, wynikają z błędnego zrozumienia maski podsieci. Maska /22 jest często mylona z maską /23, która rzeczywiście daje 512 adresów, co prowadzi do zamieszania w obliczeniach. Inna odpowiedź, która proponuje 510 adresów, również jest nieprawidłowa, ponieważ jest wynikiem pomyłki w obliczeniach, gdzie ktoś mógłby odjąć dodatkowy adres, nie uwzględniając prawidłowego schematu rezerwacji adresów. Warto pamiętać, że każda sieć wymaga zrozumienia, że dwa adresy są zawsze zarezerwowane, co jest kluczowe w kontekście tworzenia efektywnych i funkcjonalnych schematów adresowania. Wprowadzenie takiego myślenia w praktyce pozwala na lepsze zarządzanie IP oraz uniknięcie konfliktów, co jest istotne w dużych środowiskach sieciowych. Dlatego ważne jest, aby dobrze rozumieć podstawowe zasady adresacji IP i maskowania, aby uniknąć typowych błędów i nieporozumień, które mogą prowadzić do niskiej wydajności sieci lub problemów z komunikacją.