Standard Ethernet 100Base-TX, znany również jako Fast Ethernet, wykorzystuje dwie pary przewodów skrętki miedzianej kategorii 5e do przesyłania danych. W kontekście tego standardu, jedna para jest używana do transmisji danych, a druga do odbioru. Umożliwia to pełny dupleks, co oznacza, że dane mogą być wysyłane i odbierane jednocześnie. Zastosowanie dwóch par przewodów w porównaniu do jednego zwiększa efektywność komunikacji sieciowej, co jest szczególnie istotne w środowiskach o dużym natężeniu ruchu danych, takich jak biura czy centra danych. Przykładowo, jeśli w sieci lokalnej zainstalowane są urządzenia korzystające z 100Base-TX, to wykorzystanie skrętki kategorii 5e w celu zapewnienia stabilnej i szybkiej łączności jest zgodne z zaleceniami standardów IEEE 802.3. W obliczeniach związanych z przepustowością, dwie pary przewodów umożliwiają osiągnięcie transmisji na poziomie 100 Mb/s, co jest wystarczające dla wielu zastosowań, takich jak strumieniowanie wideo czy przesył dużych plików.
Wybór jednej pary przewodów do transmisji danych w standardzie 100Base-TX jest błędny, ponieważ ten standard wymaga co najmniej dwóch par, aby umożliwić pełny dupleks. Użycie tylko jednej pary przewodów ograniczałoby komunikację do trybu półdupleksowego, co oznacza, że dane mogłyby być przesyłane lub odbierane, ale nie jednocześnie. To podejście stwarzałoby wąskie gardła w sytuacjach, gdy wiele urządzeń w sieci próbuje komunikować się jednocześnie. W kontekście standardów sieciowych, kluczowe jest zrozumienie, że pełny dupleks jest preferowany w nowoczesnych instalacjach, ponieważ znacznie zwiększa efektywność sieci. Odpowiedzi sugerujące trzy lub cztery pary również są niepoprawne, ponieważ takie połączenia są wymagane w innych standardach, takich jak 1000Base-T, gdzie wykorzystuje się wszystkie cztery pary do osiągnięcia prędkości 1 Gb/s. W praktyce, wiele organizacji stosuje standard 100Base-TX w połączeniach z urządzeniami, które nie wymagają wyższej przepustowości, jednak kluczowe jest, aby mieć świadomość, że wybór odpowiedniej liczby par przewodów zależy od wymagań konkretnej aplikacji i infrastruktury sieciowej.