AGP, czyli Accelerated Graphics Port, to interfejs zaprojektowany specjalnie do szybkiej komunikacji między kartą graficzną a płytą główną komputera. Wprowadzenie tego standardu miało na celu zwiększenie wydajności renderowania grafiki, co jest szczególnie istotne w kontekście gier komputerowych oraz aplikacji wymagających intensywnego przetwarzania wizualnego. AGP zapewnia wyższą przepustowość niż wcześniejsze interfejsy, takie jak PCI, co pozwala na szybszy transfer danych. W praktyce oznacza to, że karty graficzne mogły korzystać z większej ilości pamięci i lepiej współpracować z procesorem, co przekładało się na płynniejsze działanie gier i programów graficznych. Standard AGP zyskał popularność w latach 90. i na początku XXI wieku, jednak z czasem został wyparty przez PCI Express, który oferuje jeszcze wyższą wydajność.
Interfejsy IrDA, D-SUB i PCMCIA są wykorzystywane w różnych kontekstach, ale nie pełnią roli interfejsu wewnętrznego komputera w taki sposób, jak AGP. IrDA (Infrared Data Association) to standard komunikacji bezprzewodowej, który umożliwia przesyłanie danych za pomocą promieniowania podczerwonego. Jego zastosowanie obejmuje głównie bezprzewodowe połączenia między urządzeniami, co sprawia, że nie jest on związany z wewnętrzną architekturą komputerów stacjonarnych. D-SUB, z kolei, to typ złącza analogowego używanego do podłączenia monitorów, które także nie odnosi się do komunikacji wewnętrznej systemu komputerowego. Wreszcie, PCMCIA (Personal Computer Memory Card International Association) jest standardem dla kart rozszerzeń w laptopach, co również dotyczy bardziej zewnętrznych rozszerzeń niż komunikacji wewnętrznej. Stąd wynika mylne przekonanie, że te interfejsy mogą być klasyfikowane jako wewnętrzne; w rzeczywistości zajmują one różne miejsca w ekosystemie komputerowym, wypełniając inne funkcje niż AGP, który jest zoptymalizowany do bezpośredniej współpracy z kartami graficznymi w kontekście wewnętrznej architektury komputera.