Odpowiedź 16 bitów jest prawidłowa, ponieważ w klasie B adresy IP mają zdefiniowaną długość maski sieci wynoszącą 255.255.0.0, co odpowiada 16 bitom przeznaczonym na identyfikację sieci. Klasa B jest używana w dużych sieciach, gdzie liczba hostów w sieci jest znaczna. Zastosowanie tej długości maski pozwala na podział dużych przestrzeni adresowych, co jest istotne w kontekście efektywnego zarządzania adresami IP. W praktyce, adresy IP klasy B są często wykorzystywane w organizacjach oraz instytucjach posiadających wiele urządzeń w sieci. Przykładem zastosowania jest zbudowanie infrastruktury dla korporacji, gdzie adresy przypisane do różnych działów mogą być zarządzane w ramach tej samej sieci. Warto również zauważyć, że w standardach TCP/IP, klasy adresowe są klasyfikowane w sposób, który wspiera różnorodne scenariusze sieciowe, a znajomość długości maski jest kluczowa dla administratorów sieci.
Wybór 8 bitów jest błędny, ponieważ sugeruje, że sieć klasy B wykorzystuje zbyt małą liczbę bitów do identyfikacji swojej sieci. Adresy klasy B, z maską 255.255.0.0, wymagają 16 bitów dla identyfikacji sieci, a 8 bitów jest właściwe dla klasy A, gdzie przeznaczone są na bardzo dużą liczbę hostów. Odpowiedź 12 bitów również jest niepoprawna, gdyż nie istnieje w standardowym podziale adresów IP. Teoretycznie, 12 bitów mogłoby sugerować podział w niektórych niestandardowych implementacjach, ale nie jest to zgodne z szeroko przyjętymi normami. Odpowiedź 24 bity jest również niewłaściwa, wiąże się z klasą C, która z kolei oferuje bardzo ograniczoną liczbę hostów, dostosowaną do małych sieci. Kluczowym błędem myślowym jest pomylenie różnych klas adresowych i ich zastosowań. Warto zrozumieć, że każda klasa adresowa ma swoje specyfikacje oraz przeznaczenie, co jest istotne przy projektowaniu i administracji sieci. W praktyce, niepoprawna długość maski może prowadzić do nieefektywnego zarządzania adresami i problemów z komunikacją w sieci.