Standard Ethernet IEEE 802.3z definiuje przepływność 100 Mb/s, co oznacza, że jest to technologia stosunkowo szybka, umożliwiająca przesyłanie danych z prędkościami odpowiednimi dla wielu aplikacji sieciowych. Standard ten, znany również jako Fast Ethernet, został wprowadzony w latach 90. XX wieku i jest fundamentalnym elementem infrastruktury sieciowej. Przykłady zastosowań obejmują sieci lokalne (LAN) w biurach, gdzie wymagane jest szybkie przesyłanie danych pomiędzy komputerami oraz serwerami. Warto również zauważyć, że 100 Mb/s to wystarczająca prędkość dla wielu aplikacji, takich jak przesyłanie plików, strumieniowanie wideo czy korzystanie z usług internetowych. Technologie te wciąż są wykorzystywane w wielu przedsiębiorstwach, a ich zrozumienie jest kluczowe dla inżynierów sieciowych.
W przypadku odpowiedzi 1 Gb, należy zauważyć, że standard IEEE 802.3z dotyczy przepływności 100 Mb/s, a nie 1 Gb/s. W rzeczywistości 1 Gb/s jest zdefiniowany przez inny standard, znany jako Gigabit Ethernet (IEEE 802.3ab), który umożliwia znacznie szybsze przesyłanie danych, ale nie jest to właściwy kontekst dla pytania. Odpowiedzi 10 Mb i 1GB również są mylące. 10 Mb/s, znany jako Ethernet, to starsza technologia, która nie spełnia wymagań współczesnych aplikacji, a 1GB/s odnosi się do prędkości, która przekracza możliwości standardu IEEE 802.3z. Mylne przypisanie tych wartości do odpowiedniego standardu może prowadzić do nieporozumień w kontekście projektowania sieci. Kluczowym błędem myślowym jest nieznajomość ewolucji standardów Ethernet oraz ich zastosowań w praktyce. Często zdarza się, że inżynierowie sieciowi nie rozumieją różnic pomiędzy poszczególnymi standardami, co skutkuje nieefektywnym wykorzystaniem zasobów sieciowych oraz narastającymi problemami z wydajnością. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla tworzenia efektywnych architektur sieciowych.