Odpowiedź 30 hostów jest poprawna, ponieważ przy użyciu maski /27 w sieci 172.16.6.0, mamy 5 bitów przeznaczonych na adresowanie hostów (32 - 27 = 5). Liczba dostępnych adresów hostów oblicza się według wzoru 2^n - 2, gdzie n to liczba bitów przeznaczonych na hosty. W tym przypadku, 2^5 - 2 = 32 - 2 = 30. Odejmujemy 2, aby uwzględnić adres sieci (172.16.6.0) oraz adres rozgłoszeniowy (172.16.6.31), które nie mogą być przypisane do hostów. Taka konfiguracja jest często stosowana w praktycznych scenariuszach, na przykład w biurach, gdzie sieci LAN wymagają podziału na mniejsze podsieci dla grup pracowników. Wykorzystując maskę /27, administratorzy mogą efektywnie zarządzać adresowaniem IP, co sprzyja lepszej organizacji oraz bezpieczeństwu w sieci, zgodnie z najlepszymi praktykami zarządzania siecią.
Wybór odpowiedzi nieprawidłowej może wynikać z niepełnego zrozumienia zasad obliczania liczby hostów w podsieciach. Odpowiedzi sugerujące 28, 29, 32 lub inne wartości pomijają kluczowe założenia dotyczące tego, jak adresacja IP działa w praktyce. Na przykład, wybór 32 hostów ignoruje fakt, że w każdej podsieci jeden adres jest zarezerwowany dla adresu sieci, a drugi dla adresu rozgłoszeniowego. Z kolei odpowiedź wskazująca 28 hostów wydaje się być oparta na błędnym założeniu, że wykorzystano więcej bitów do adresowania hostów, co również prowadzi do niepoprawnych wyników. Błąd ten często wynika z niepewności co do sposobu obliczania dostępnych adresów oraz ich przeznaczenia. W kontekście maski /27, rzeczywista liczba hostów, które mogą być zaadresowane, powinna być dokładnie obliczona przy użyciu wzoru 2^n - 2, co w tym przypadku prowadzi nas do 30 hostów, a nie mniej ani więcej. Może to być frustrujące, ale kluczowe jest zrozumienie, że w każdej sieci IP prawidłowe zarządzanie adresami jest nie tylko istotne z punktu widzenia technicznego, ale także kluczowe dla bezpieczeństwa i efektywności operacji sieciowych.