Odpowiedź jest poprawna, ponieważ każdy router, który przetwarza pakiet IP, zmniejsza wartość pola Time to Live (TTL) o jeden. TTL to liczba, która jest używana do określenia maksymalnego czasu życia pakietu w sieci i zapobiega jego nieskończonemu krążeniu w przypadku błędów trasowania. Kiedy pakiet osiąga router, jego TTL jest zmniejszane o jeden, a gdy wartość TTL osiągnie zero, pakiet jest odrzucany. W praktyce pozwala to na zarządzanie ruchem sieciowym oraz na identyfikację i eliminację potencjalnych pętli w sieci. Warto pamiętać, że standardy takie jak RFC 791 definiują tę funkcjonalność, a jej poprawne działanie jest kluczowe dla stabilności i wydajności sieci. Przykładem zastosowania tej zasady może być analiza trasowania pakietów w protokołach takich jak traceroute, które umożliwiają administracji sieciowej monitorowanie i diagnozowanie problemów z routowaniem.
Wybór opcji, która sugeruje, że router zmniejsza wartość TTL o dwa, jest błędny z kilku powodów. Po pierwsze, podstawową funkcją TTL jest ochrona przed niekontrolowanym krążeniem pakietów w sieci. W przypadku, gdyby router zmniejszał TTL o więcej niż jeden, mogłoby to szybko prowadzić do zbyt wczesnego odrzucania pakietów, co negatywnie wpłynęłoby na działanie całej sieci. Drugą nieprawidłową koncepcją jest myślenie, że routery mogą zwiększać wartość TTL. Takie podejście jest sprzeczne z tym, co określa protokół IP, który jednoznacznie wskazuje, że TTL jest zmniejszane, a nie zwiększane. Ostatnim błędem jest niezrozumienie znaczenia TTL jako narzędzia do zarządzania ruchem. TTL ma na celu ograniczenie liczby przeskoków, które pakiet może wykonać w sieci, co pomaga uniknąć pętli. Dlatego wszystkie koncepcje sugerujące, że TTL może być zwiększane lub, że jego zmniejszenie ma inną wartość, są oparte na mylnych założeniach i niezgodne z ustalonymi standardami w sieciach komputerowych.