Klasa okablowania D, zgodnie z normą ANSI/TIA-568, definiuje pasmo częstotliwości do 100 MHz. Tego typu okablowanie, zazwyczaj w postaci skrętki kategorii 5e lub 6, jest szeroko stosowane w lokalnych sieciach komputerowych (LAN) oraz w połączeniach telefonicznych. Przykładem zastosowania okablowania klasy D są sieci Ethernet, które wykorzystują tę klasę do przesyłania danych. W praktyce, okablowanie to jest wystarczające do obsługi podstawowych aplikacji, takich jak transmisja danych, głosu i wideo w standardach, które wymagają do 100 MHz. Warto również zauważyć, że okablowanie klasy D stanowi fundament dla późniejszych klas, co czyni je kluczowym elementem infrastruktury teleinformatycznej.
Wybór innych pasm częstotliwości, takich jak 500 MHz, 10 MHz czy 250 MHz, jest niepoprawny, ponieważ nie odpowiadają one wymaganiom standardu klasa D. Pasmo 500 MHz jest charakterystyczne dla wyższej klasy okablowania, takiej jak klasa F, używanej w aplikacjach, które wymagają dużej przepustowości, co wykracza poza możliwości okablowania klasy D. Z kolei 250 MHz i 10 MHz również nie są adekwatne, ponieważ 250 MHz odnosi się do klasy E, która obsługuje bardziej zaawansowane technologie, a 10 MHz jest zbyt niską częstotliwością, która nie spełnia standardów dla współczesnych sieci. Często mylenie klas okablowania i ich odpowiadających częstotliwości wynika z braku zrozumienia różnic między poszczególnymi standardami oraz ich zastosowaniem w praktyce. Aby poprawnie dobierać okablowanie do specyfiki projektu, ważne jest, aby mieć na uwadze wymagania dotyczące przepustowości, odległości oraz rodzaju przesyłanych danych. Właściwy dobór klas okablowania pozwala na optymalne wykorzystanie infrastruktury oraz zapewnia stabilność i wydajność sieci.