Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych

Dipolowe anteny, mimo że są powszechnie stosowane w wielu aplikacjach, nie osiągają tak wysokiego zysku energetycznego jak anteny paraboliczne. Ich konstrukcja jest prosta, a zysk energetyczny wynosi zazwyczaj od 2 dBi do 8 dBi, co ogranicza ich zastosowanie w komunikacji na dłuższe odległości. Izotropowe anteny, będące teoretycznym modelem anteny, rozprzestrzeniają sygnał równomiernie we wszystkich kierunkach, co sprawia, że ich efektywność w kontekście kierunkowego przesyłania sygnału jest bardzo niska. Mikropasmowe anteny, chociaż oferują pewne zalety w zakresie miniaturyzacji i integracji z nowoczesnymi technologiami, również nie są w stanie dorównać zyskom energetycznym anten parabolicznych. Błędem myślowym jest przyjęcie, że jakakolwiek antena o prostszej konstrukcji mogłaby konkurować z bardziej zaawansowanymi technologiami antenarnymi. W kontekście standardów, anteny paraboliczne są zgodne z wymaganiami wielu norm telekomunikacyjnych, co czyni je bardziej wiarygodnym wyborem dla zastosowań wymagających stabilnego i dalekiego przesyłu sygnału. Dlatego też, w przypadku potrzeby zestawienia połączeń na dużą odległość, anteny paraboliczne stanowią zdecydowanie najlepszy wybór.