Którą fizyczną topologię sieci przedstawia rysunek?
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Topologia gwiazdy to jedna z najpopularniejszych struktur fizycznych stosowanych w sieciach komputerowych. Jej charakterystyczną cechą jest centralne urządzenie, takie jak przełącznik czy koncentrator, do którego podłączone są wszystkie pozostałe urządzenia sieciowe. Każde urządzenie w sieci ma dedykowane połączenie z centralnym węzłem, co pozwala na łatwe zarządzanie przepływem danych i minimalizuje ryzyko kolizji danych. Topologia gwiazdy ułatwia również diagnozowanie problemów sieci, ponieważ awaria jednego łącza lub urządzenia nie wpływa na działanie pozostałej części sieci. W praktyce, topologia gwiazdy jest powszechnie stosowana w sieciach lokalnych (LAN) ze względu na jej efektywność, niezawodność i łatwość skalowania. Dodatkowo, topologia ta wspiera standardy takie jak Ethernet, co czyni ją kompatybilną z szeroką gamą sprzętu sieciowego dostępnego na rynku. Dzięki tym właściwościom jest preferowaną opcją w wielu przedsiębiorstwach i instytucjach, zapewniając stabilne i bezpieczne środowisko pracy dla użytkowników.
Topologia magistrali jest strukturą sieci, w której wszystkie urządzenia są podłączone do jednego wspólnego przewodu, zwłaszcza w starszych technologiach takich jak Ethernet 10Base-2. Jednak jej wada polega na tym, że awaria jednego odcinka przewodu może sparaliżować całą sieć, a problemy z terminacją sygnału mogą prowadzić do kolizji danych. Z kolei topologia pełnej siatki charakteryzuje się tym, że każde urządzenie jest połączone bezpośrednio z każdym innym, co zapewnia redundancję i wysoką dostępność, ale jest kosztowne i skomplikowane w implementacji, zwłaszcza w dużych sieciach. Topologia podwójnego pierścienia jest bardziej zaawansowaną wersją topologii pierścienia z dodatkowym pierścieniem zapasowym, który zwiększa niezawodność, jednak nadal każde urządzenie jest połączone z dwoma sąsiednimi urządzeniami, co w przypadku awarii jednego z nich może prowadzić do problemów z przepływem danych. Błędne wybranie jednej z tych topologii w kontekście rysunku wynika zazwyczaj z niedokładnego rozpoznania centralnego punktu połączenia, który jest kluczową cechą topologii gwiazdy, a nie występuje w innych wymienionych strukturach.
