Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych

TCP, FTP i UDP to różne protokoły komunikacyjne, które działają na różnych warstwach modelu OSI, ale żaden z nich nie jest odpowiedzialny za zmianę adresów IP pakietów w trakcie ich przekazywania. TCP (Transmission Control Protocol) jest protokołem połączeniowym, który zapewnia niezawodną komunikację poprzez kontrolę błędów i retransmisję danych. Jego głównym zadaniem jest zarządzanie połączeniami i zapewnienie integralności przesyłanych danych, ale nie zajmuje się translacją adresów IP. FTP (File Transfer Protocol) to protokół aplikacyjny służący do przesyłania plików, który również nie ma związku z translacją adresów, a jego funkcje są ograniczone do zarządzania transferem plików pomiędzy klientem a serwerem. Z kolei UDP (User Datagram Protocol) to protokół, który działa na zasadzie „bezpołączeniowej”, co oznacza, że nie zapewnia mechanizmów kontroli błędów ani potwierdzeń dostarczenia, przez co jest szybki, ale nie niezawodny. Błędne przekonanie, że te protokoły mogą zarządzać adresacją IP wynika często z nieporozumień dotyczących ich funkcji i roli w komunikacji sieciowej. NAT jest zatem jedynym odpowiednim rozwiązaniem do translacji adresów, a zrozumienie jego działania jest kluczowe dla efektywnego zarządzania sieciami komputerowymi.