RIS, czyli Remote Installation Services, to usługa stworzona przez firmę Microsoft, która pozwala na zdalną instalację systemu operacyjnego Windows na komputerach w sieci. Dzięki RIS administratorzy IT mogą zaoszczędzić czas i zasoby, ponieważ nie muszą fizycznie przebywać przy każdym urządzeniu, które wymaga instalacji systemu. Proces ten odbywa się poprzez przesyłanie obrazu systemu operacyjnego z serwera na komputer kliencki, co znacznie upraszcza zarządzanie dużymi środowiskami IT. Przykładowo, w firmach z licznymi stanowiskami roboczymi, administratorzy mogą zdalnie instalować aktualizacje lub całe systemy, co jest zgodne z najlepszymi praktykami IT w zakresie bezpieczeństwa i efektywności operacyjnej. Dodatkowo RIS może być zintegrowany z Active Directory, co umożliwia bardziej zautomatyzowane i bezpieczne zarządzanie użytkownikami oraz ich uprawnieniami zgodnie z polityką firmy.
IIS, czyli Internet Information Services, to serwer aplikacji i serwer WWW stworzony przez Microsoft. Jego główną funkcją jest hostowanie stron internetowych oraz aplikacji webowych, co nie ma nic wspólnego z instalacją systemów operacyjnych. Użycie IIS w kontekście zdalnej instalacji systemów może prowadzić do nieporozumień, ponieważ jego zastosowanie skupia się na stronach WWW, a nie na zarządzaniu urządzeniami. IRC, czyli Internet Relay Chat, to protokół komunikacyjny, który służy do czatowania w czasie rzeczywistym, również nie związany z instalacją systemów operacyjnych. W kontekście zdalnej administracji może być używany do komunikacji między zespołami, ale nie ma funkcji instalacji oprogramowania. Natomiast DNS, czyli Domain Name System, jest systemem, który odpowiada za tłumaczenie nazw domen na adresy IP. Chociaż jest kluczowy dla działania sieci, nie pełni roli w zakresie zdalnej instalacji oprogramowania. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe, by poprawnie identyfikować usługi, które rzeczywiście wspierają procesy związane z zarządzaniem systemami operacyjnymi.