Wybór kanałów 1, 6 i 11 dla trzech sieci WLAN działających w paśmie 2,4 GHz jest zgodny z najlepszymi praktykami, ponieważ te kanały są fizycznie odseparowane od siebie. W paśmie 2,4 GHz istnieje 13 kanałów, ale tylko 3 z nich (1, 6, 11) są wystarczająco oddalone, aby zminimalizować wzajemne zakłócenia. Każdy z tych kanałów ma swoją szerokość pasma, co sprawia, że ich fale radiowe zachodzą na siebie tylko w minimalnym stopniu. Przykładowo, aby uzyskać optymalne pokrycie i jakość sygnału w środowiskach wielodostępnych, takich jak biura czy domy wielorodzinne, zaleca się unikanie sąsiadujących kanałów jak 2, 3, 4, itd., co może prowadzić do interferencji. Wykorzystanie kanałów 1, 6 i 11 jest standardem zalecanym przez IEEE 802.11 oraz wielu specjalistów w dziedzinie sieci bezprzewodowych, co czyni je praktycznym wyborem w celu zapewnienia stabilnego i niezawodnego połączenia.
Wybór kanałów 2, 5, 7, 3, 6, 12 oraz 1, 3, 12 wskazuje na niepełne zrozumienie zasad działania sieci WLAN w paśmie 2,4 GHz. Kluczowym aspektem jest fakt, że kanały w tym paśmie nakładają się na siebie, co prowadzi do interferencji. Na przykład, wybór kanałów 2 i 3 w bezpośrednim sąsiedztwie kanału 1 stwarza sytuację, w której sygnały z tych kanałów będą się wzajemnie zakłócać, co negatywnie wpływa na jakość połączenia. Również kanały 5 i 7, mimo że są oddalone od siebie, nadal pozostają w zasięgu interferencji, co może powodować problemy z przepustowością i stabilnością połączenia. Kolejnym typowym błędem jest wybór kanału 12, który może być mniej dostępny w niektórych regionach ze względu na regulacje dotyczące użycia pasma 2,4 GHz, co dodatkowo komplikuje sprawę. W kontekście projektowania sieci bezprzewodowych, kluczowe jest stosowanie się do zasad planowania, takich jak unikanie nakładających się kanałów oraz korzystanie z odpowiednich narzędzi do analizy widma radiowego, aby zapewnić optymalne warunki dla użytkowników końcowych.