Ruter jest urządzeniem, które odgrywa kluczową rolę w podziale domeny rozgłoszeniowej, co jest istotne w zapewnieniu efektywnego zarządzania ruchem sieciowym. Domena rozgłoszeniowa to segment sieci, w którym urządzenia mogą wysyłać ramki rozgłoszeniowe, a ruter działa na granicy tych segmentów, filtrując i przekierowując ruch. Dzięki temu ruter nie tylko zmniejsza ilość ruchu w domenie rozgłoszeniowej, ale również poprawia bezpieczeństwo i wydajność sieci. W praktyce, zastosowanie routerów w sieciach lokalnych pozwala na segregację różnych segmentów, co jest szczególnie istotne w dużych organizacjach, gdzie różne działy mogą mieć odmienne wymagania dotyczące bezpieczeństwa i wydajności. Standardy takie jak IEEE 802.1Q dotyczące wirtualnych sieci lokalnych (VLAN) pokazują, jak ruter może być użyty do efektywnego zarządzania ruchem w złożonych topologiach sieciowych, a także do zapewnienia izolacji między różnymi grupami użytkowników. Współczesne routery często wspierają także protokoły takie jak OSPF czy BGP, co umożliwia dynamiczne zarządzanie trasami w większych, rozproszonych sieciach.
Wybór mostu, przełącznika lub koncentratora do podziału domeny rozgłoszeniowej nie jest odpowiedni, ponieważ każde z tych urządzeń działa na niższych warstwach modelu OSI i nie ma zdolności do zarządzania ruchem między różnymi domenami rozgłoszeniowymi. Most, który operuje na warstwie drugiej, jest zaprojektowany do łączenia dwóch segmentów sieci w ramach tej samej domeny rozgłoszeniowej, co oznacza, że stosuje filtrację na poziomie adresów MAC, ale nie jest w stanie segregować ruchu między różnymi sieciami. Podobnie przełącznik, który również działa na poziomie drugiej warstwy, umożliwia szybkie przesyłanie danych w obrębie lokalnej sieci, ale nie jest w stanie ograniczyć rozgłoszeń do określonego segmentu, co prowadzi do zwiększonego ruchu w sieci. Koncentrator, będący urządzeniem działającym na warstwie fizycznej, z kolei, po prostu powiela sygnał na wszystkie porty, co jeszcze bardziej zaostrza problem z rozgłoszeniami, zamiast go rozwiązywać. Takie podejście prowadzi do typowych błędów myślowych, gdzie użytkownicy mogą sądzić, że każde urządzenie sieciowe ma zdolność do zarządzania ruchem, co jest niezgodne z rzeczywistością. Przykłady zastosowania tych urządzeń w sieciach niskoskalowych, takich jak małe biura, mogą wprowadzać w błąd, ponieważ w mniejszych środowiskach, gdzie liczba urządzeń jest ograniczona, rozróżnienie między tymi technologiami może być mniej widoczne, jednak w większych infrastrukturach niezbędne jest korzystanie z ruterów do efektywnego zarządzania ruchem między różnymi segmentami sieci.