Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych

Wiele osób myli pojęcia związane ze sterownikami drukarek, zwłaszcza gdy spotyka się z terminami takimi jak PCL5, PCL6 czy nawet GDI. Można łatwo ulec złudzeniu, że PCL (czy to w wersji 5 czy 6) jest wystarczająco uniwersalny, bo pojawia się w specyfikacjach wielu popularnych drukarek biurowych. Jednak te sterowniki są mocno powiązane z konkretnymi urządzeniami HP oraz systemami operacyjnymi Windows, a przez to nie zapewniają pełnej niezależności. PCL5 był przez lata standardem w biurach, ale już wtedy okazywało się, że nie daje takiej precyzji i przewidywalności wydruku jak PostScript, zwłaszcza przy skomplikowanych grafikach albo druku z aplikacji graficznych. PCL6, choć nowszy i trochę lepszy w obsłudze grafiki, nadal jest specyficzny dla sprzętu i nie daje takiej swobody wymiany dokumentów między różnymi środowiskami. Jeszcze bardziej ograniczający jest GDI (Graphics Device Interface) – to już właściwie nie jest „sterownik” w klasycznym rozumieniu, tylko sposób, w jaki Windows komunikuje się z drukarkami GDI. Drukarki GDI są mocno zależne od systemu Windows i najczęściej nie działają w ogóle poza tym środowiskiem, bo nie mają własnego języka opisu strony. To typowa pułapka dla osób, które nie do końca wiedzą, czy wybierają sprzęt do biura, czy do zadań profesjonalnych w poligrafii. Moim zdaniem, jeśli ktoś chce mieć pewność, że wydruk będzie wszędzie taki sam, powinien postawić na PostScript – wszystkie inne opcje, mimo że bywają wygodne lub tanie, są poniżej standardów wymaganych np. przy precyzyjnym druku materiałów reklamowych czy książek. Branża poligraficzna od dawna stawia właśnie na PostScript – i to nie jest przypadek, tylko wynik praktycznego doświadczenia.