Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych

Wybór WEP jako metody zabezpieczeń w sieci WiFi jest poważnym błędem, ponieważ ten protokół został zaprojektowany w latach 90. i nie jest już uważany za odpowiedni do współczesnych standardów bezpieczeństwa. WEP oferuje jedynie podstawowe szyfrowanie, które jest podatne na liczne ataki, takie jak ataki typu 'packet sniffing' i 'IV collision'. Hakerzy mogą złamać klucz WEP w kilka minut, co czyni go nieodpowiednim dla jakiejkolwiek sieci wymagającej ochrony. Wybór WPA, mimo że jest lepszy od WEP, również nie jest wystarczający w kontekście współczesnych wymagań. WPA korzysta z TKIP (Temporal Key Integrity Protocol), który, choć wprowadza pewne usprawnienia bezpieczeństwa, jest również podatny na ataki, zwłaszcza w przypadku nieodpowiednich konfiguracji. Ponadto, WPA2 nie tylko wprowadza AES, ale również obsługuje różne metody autoryzacji, co czyni go bardziej elastycznym w zastosowaniach. Kiedy użytkownicy wybierają WPA zamiast WPA2, narażają swoje dane i sieć na ryzyko, nie zdając sobie sprawy z tego, że istnieją znacznie bardziej skuteczne metody ochrony. W przypadku NTFS, to nie jest nawet protokół zabezpieczeń sieciowych, lecz system plików stosowany w systemach operacyjnych Windows, co dodatkowo wskazuje na nieporozumienie co do koncepcji zabezpieczeń w sieciach WiFi.