Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Zawód: Technik informatyk
Który z wymienionych protokołów umożliwia nawiązanie szyfrowanego połączenia z witryną internetową?
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
HTTPS, czyli Hypertext Transfer Protocol Secure, to rozszerzenie protokołu HTTP, które zapewnia szyfrowanie danych przesyłanych pomiędzy przeglądarką a serwerem. Dzięki zastosowaniu protokołów SSL (Secure Sockets Layer) lub TLS (Transport Layer Security), HTTPS chroni integralność i poufność danych. W praktyce oznacza to, że informacje takie jak hasła, dane osobowe czy numery kart kredytowych są szyfrowane i nie mogą być łatwo przechwycone przez osoby trzecie. Użycie HTTPS jest szczególnie istotne w przypadku stron internetowych, które przetwarzają dane wrażliwe lub umożliwiają logowanie użytkowników. Warto również zauważyć, że wiele przeglądarek internetowych oznacza strony korzystające z HTTPS jako bezpieczne, co zwiększa zaufanie użytkowników. W kontekście standardów branżowych, Google promuje użycie HTTPS jako element SEO, co wpływa na widoczność strony w wynikach wyszukiwania. W związku z tym, każda organizacja powinna dążyć do implementacji HTTPS na swoich stronach, aby zapewnić bezpieczeństwo danych oraz zgodność z aktualnymi standardami najlepszych praktyk w dziedzinie bezpieczeństwa informacji.
TCP (Transmission Control Protocol) to protokół warstwy transportowej, który zapewnia niezawodny przesył danych w sieci, jednak nie oferuje szyfrowania ani zabezpieczeń sam w sobie. Umożliwia on przesyłanie danych pomiędzy urządzeniami, ale nie chroni ich przed nieautoryzowanym dostępem. Protokół ten, choć fundamentalny w komunikacji sieciowej, nie jest odpowiedni do zastosowań wymagających poufności danych. SPX (Sequenced Packet Exchange) to protokół, który działa w połączeniu z NetWare. Podobnie jak TCP, SPX nie oferuje szyfrowania danych, skupiając się głównie na sekwencjonowaniu pakietów. NetBEUI (NetBIOS Extended User Interface) to protokół sieciowy opracowany dla lokalnych sieci, który również nie wspiera szyfrowania i jest ograniczony do małych sieci lokalnych, co czyni go nieodpowiednim w kontekście zabezpieczeń internetowych. Często popełnianym błędem jest mylenie różnych protokołów i nieprzypisanie im właściwych funkcji. Użytkownicy mogą sądzić, że protokoły transportowe, takie jak TCP czy SPX, są wystarczające do zapewnienia bezpieczeństwa, co jest mylne. Bez szyfrowania, dane przesyłane tymi protokołami mogą być narażone na ataki, jak np. podsłuchiwanie. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, że jedynie protokoły zaprojektowane z myślą o bezpieczeństwie, takie jak HTTPS, są w stanie skutecznie chronić informacje przesyłane w Internecie.