FTP, czyli File Transfer Protocol, jest jednym z protokołów warstwy aplikacji w modelu ISO/OSI, który służy do transferu plików pomiędzy komputerami w sieci. Protokół ten umożliwia użytkownikom przesyłanie, pobieranie oraz zarządzanie plikami na zdalnym serwerze. FTP operuje na bazie architektury klient-serwer, gdzie klient wysyła żądania do serwera, który odpowiada na nie, wykonując odpowiednie operacje na plikach. Przykładem zastosowania FTP jest przesyłanie dużych zbiorów danych z lokalnej maszyny na serwer hostingowy, co jest kluczowe w przypadku publikacji stron internetowych. Dodatkowo, FTP wspiera różne metody uwierzytelniania, co zwiększa bezpieczeństwo danych. W praktyce wiele narzędzi, takich jak FileZilla, wykorzystuje FTP do umożliwienia użytkownikom łatwego i intuicyjnego transferu plików. Warto również zauważyć, że istnieją bezpieczniejsze warianty FTP, takie jak FTPS czy SFTP, które szyfrują dane w trakcie transferu, co jest zgodne z dobrymi praktykami ochrony danych w sieci.
Protokół ARP, czyli Address Resolution Protocol, nie jest protokołem warstwy aplikacji, lecz warstwy łącza danych modelu ISO/OSI. Jego główną funkcją jest tłumaczenie adresów IP na adresy MAC, co jest kluczowe dla komunikacji w lokalnych sieciach. To podejście może być mylące, ponieważ ARP jest istotne dla funkcjonowania sieci, ale jego rola jest ograniczona do warstwy łącza danych, a nie aplikacji. Przechodząc do UDP, czyli User Datagram Protocol, należy zaznaczyć, że ten protokół należy do warstwy transportowej, a nie aplikacyjnej. UDP jest wykorzystywany do przesyłania datagramów bez nawiązywania połączenia, co oznacza, że nie gwarantuje dostarczenia danych ani ich kolejności, co czyni go mniej niezawodnym w porównaniu z TCP. Natomiast ICMP, czyli Internet Control Message Protocol, jest również protokołem warstwy transportowej, który służy głównie do przesyłania komunikatów kontrolnych i diagnostycznych w sieci, na przykład do informowania o błędach w przesyłaniu danych. Wiele osób myli te protokoły z warstwą aplikacji, co prowadzi do nieporozumień. Kluczowym błędem myślowym jest utożsamianie funkcji protokołów z ich warstwą w modelu ISO/OSI, przez co można pomylić ich zastosowanie i rolę w sieci komputerowej. Zrozumienie struktury modelu ISO/OSI oraz właściwych protokołów przypisanych do każdej z warstw jest niezbędne dla każdego, kto pracuje z sieciami komputerowymi.