UDP (User Datagram Protocol) jest protokołem warstwy transportowej, który działa w trybie bezpołączeniowym. Oznacza to, że nie ustanawia on dedykowanego połączenia przed przesyłaniem danych, co skutkuje mniejszym opóźnieniem oraz niższym narzutem w porównaniu do protokołu TCP (Transmission Control Protocol). UDP nie posiada mechanizmów kontroli poprawności dostarczania danych, co oznacza, że nie gwarantuje, iż pakiety dotrą do odbiorcy ani że dotrą w odpowiedniej kolejności. W praktyce UDP jest często wykorzystywany w aplikacjach, gdzie szybkość przesyłania danych jest ważniejsza niż ich integralność, na przykład w transmisji strumieniowej audio i wideo, gier online czy VoIP (Voice over Internet Protocol). W tych zastosowaniach utrata niektórych pakietów nie wpływa znacząco na jakość obsługi, a zbyt duża latencja może być bardziej problematyczna. Zastosowanie UDP wpisuje się w standardy branżowe, które preferują protokoły minimalizujące opóźnienia, a jednocześnie potrafią elastycznie dostosować się do zmiennych warunków sieciowych.
IP (Internet Protocol) to protokół warstwy sieciowej, a nie transportowej, co oznacza, że jego głównym zadaniem jest adresowanie i dostarczanie pakietów danych pomiędzy hostami w sieci. IP nie jest protokołem bezpołączeniowym w kontekście dostarczania danych, ponieważ operuje na bardziej podstawowym poziomie niż protokoły warstwy transportowej. TCP, z kolei, jest protokołem warstwy transportowej, który zapewnia niezawodne, połączeniowe przesyłanie danych, co jest przeciwieństwem mechanizmów UDP. TCP wykorzystuje techniki takie jak retransmisja, kontrola przepływu i kontrola błędów, aby zapewnić, że wszystkie dane dotrą w odpowiedniej kolejności oraz w nienaruszonej formie. ICMP (Internet Control Message Protocol) jest protokołem pomocniczym, który działa równolegle z IP i służy głównie do przesyłania komunikatów kontrolnych i diagnostycznych, takich jak ping. Często dochodzi do mylnych wniosków, gdyż protokoły te są ze sobą powiązane, ale pełnią różne funkcje. Właściwe zrozumienie architektury protokołów sieciowych oraz ich warstw jest kluczem do analizy i optymalizacji komunikacji w sieciach komputerowych.