Protokół FTP (File Transfer Protocol) to standardowy protokół używany do przesyłania plików między komputerami w sieci. Wykorzystuje on porty 20 i 21 do komunikacji. Port 21 służy do ustanawiania połączenia oraz zarządzania sesją FTP, natomiast port 20 jest używany do przesyłania danych. Dzięki temu podziałowi, możliwe jest zarządzanie połączeniem i transferem w sposób zorganizowany. FTP jest powszechnie stosowany w różnych aplikacjach, takich jak przesyłanie plików na serwer internetowy, synchronizacja danych czy tworzenie kopii zapasowych. W kontekście standardów, FTP jest zgodny z dokumentami RFC 959, które definiują jego działanie i zasady. W praktyce, wiele firm i organizacji korzysta z FTP do zarządzania swoimi zasobami, ponieważ umożliwia on łatwe i efektywne przesyłanie dużych plików, co jest istotne w środowiskach biurowych oraz w projektach wymagających dużych transferów danych.
Wybór protokołów takich jak DHCP, WWW czy Telnet zamiast FTP może wynikać z mylnych założeń dotyczących przeznaczenia i funkcji tych technologii w sieci. DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol) jest protokołem odpowiedzialnym za automatyczne przydzielanie adresów IP urządzeniom w sieci lokalnej, co jest zupełnie inną funkcją niż przesyłanie plików. Z kolei WWW (World Wide Web) to zbiór zasobów dostępnych za pośrednictwem protokołu HTTP, który nie korzysta z portów 20 i 21, lecz przede wszystkim z portu 80 dla HTTP i 443 dla HTTPS. Telnet jest natomiast protokołem używanym do zdalnego logowania się na urządzenia sieciowe, które również nie ma związków z transferem plików. Typowym błędem myślowym jest mylenie funkcji protokołów i ich zastosowań. W przypadku FTP, kluczowe jest zrozumienie, że jest to protokół zaprojektowany specjalnie do transferu plików, co odróżnia go od innych protokołów, które mają zupełnie inne cele i zadania w architekturze sieciowej. W związku z tym, wybierając odpowiedzi związane z innymi protokołami, można zgubić się w tym, jakie konkretne porty i funkcje są przypisane do konkretnych zadań w sieci.