Odpowiedź 255.255.255.128 jest prawidłowa, ponieważ odnosi się do zapisu CIDR /25, co oznacza, że pierwsze 25 bitów adresu IP jest używane jako część adresu sieciowego. Przy masce podsieci 255.255.255.128, pierwsza część 25 bitów w zapisie binarnym to 11111111.11111111.11111111.10000000, co oznacza, że pierwsze 128 adresów (od 217.152.128.0 do 217.152.128.127) należy do tej samej podsieci. Maski podsieci są kluczowe w projektowaniu i zarządzaniu sieciami, ponieważ pozwalają na efektywne rozdzielenie ruchu sieciowego i zwiększają bezpieczeństwo. Na przykład, w dużych organizacjach, różne działy mogą być przypisane do różnych podsieci, co ułatwia zarządzanie dostępem do zasobów. Standardy takie jak RFC 950 definiują zasady dotyczące klasyfikacji adresów IP i przypisywania masek podsieci, co jest niezbędne w praktycznych zastosowaniach sieci komputerowych.
Wybrane odpowiedzi, takie jak 255.255.255.0, 255.255.255.192 oraz 255.255.255.224, nie są poprawne, ponieważ nie odpowiadają masce podsieci dla adresu IP 217.152.128.100 z zapisem CIDR /25. Maska 255.255.255.0, czyli /24, oznacza, że 24 bity są przeznaczone dla adresu sieci, co pozwala na 256 adresów w tej podsieci, obejmujących zakres od 217.152.128.0 do 217.152.128.255. Ta maska byłaby stosowna, gdybyśmy chcieli mieć większą podsieć, ale w przypadku /25 mamy do czynienia tylko z 128 adresami. Z kolei 255.255.255.192, czyli /26, dzieli podsieć na mniejsze segmenty, co zmniejsza liczbę dostępnych adresów do 64, co również nie odpowiada pierwotnemu założeniu. Wreszcie, maska 255.255.255.224, czyli /27, jeszcze bardziej ogranicza liczbę adresów do 32, co sprawia, że jest to zbyt mała podsieć dla danego adresu IP. Analizując te błędne wybory, można zauważyć powszechne nieporozumienia dotyczące obliczeń liczby adresów w podsieciach oraz nieprawidłowe zastosowanie zapisów CIDR. Ważne jest, aby dokładnie rozumieć, jak maski podsieci wpływają na strukturę adresów IP, co jest kluczowym aspektem projektowania sieci.