Maska podsieci /23 oznacza, że pierwsze 23 bity w 32-bitowej reprezentacji adresu IP są zajęte przez jedynki, co oznacza, że adresy IP w danej podsieci mają wspólne 23 bity. W zapisie binarnym maski podsieci /23 wygląda to następująco: 11111111.11111111.11111110.00000000. Przekładając to na wartości dziesiętne, otrzymujemy 255.255.254.0. Ta maska pozwala na uzyskanie 512 adresów IP w podsieci (2^(32-23)), z czego 510 z nich może być używanych do przypisywania urządzeniom, ponieważ jeden adres jest zarezerwowany dla identyfikacji podsieci, a drugi dla rozgłoszenia. Użycie maski /23 jest powszechnie stosowane w większych sieciach, gdzie potrzeba większej liczby adresów IP, ale nie tak dużej jak w przypadku maski /22. Przykładowo, w organizacjach z dużą liczbą urządzeń, taka maska może być idealnym rozwiązaniem, umożliwiającym efektywne zarządzanie adresacją IP.
Analizując dostępne odpowiedzi, można zauważyć, że niektóre z nich wskazują na nieprawidłowe rozumienie maski podsieci oraz jej reprezentacji w zapisie dziesiętnym. Odpowiedź 255.255.0.0 sugeruje maskę /16, co jest zdecydowanie za mało, aby objąć 23 bity. Maska taka pozwala na maksymalnie 65,536 adresów, co jest daleko poza zakresem 2^(32-16). Odpowiedź 255.255.255.0 natomiast odpowiada masce /24, co również nie jest zgodne z danymi. Maska ta ogranicza nas do 256 adresów w podsieci, co jest niewystarczające w przypadku potrzeby 512 adresów przy /23. Kolejna niepoprawna odpowiedź, 255.255.255.128, to maska /25, która również nie pasuje do zadania, ponieważ oddziela 128 adresów, co znowu jest mniejsze niż to, co oferuje maska /23. Błędy te mogą wynikać z mylnego zrozumienia relacji między liczbą jedynek w masce a jej reprezentacją dziesiętną, co jest kluczowe w kontekście projektowania sieci. W przypadku maskowania, należy zawsze pamiętać o tym, jak wiele adresów jest potrzebnych w danej sieci oraz jakie są wymagania dotyczące ich rozdzielania, co jest fundamentalnym elementem w inżynierii sieci.