Topologia pierścienia to rodzaj sieci komputerowej, w której każdy węzeł jest podłączony do dwóch innych węzłów, tworząc jedną nieprzerwaną ścieżkę komunikacyjną przypominającą pierścień. W tej topologii dane przesyłane są w jednym kierunku od jednego węzła do następnego, co minimalizuje ryzyko kolizji. Jednym z praktycznych zastosowań tej topologii jest sieć Token Ring, gdzie stosuje się protokół token passing umożliwiający kontrolowany dostęp do medium transmisyjnego. Główne zalety topologii pierścienia to jej deterministyczny charakter oraz łatwość w przewidywaniu opóźnień w przesyłaniu danych. W kontekście standardów sieciowych, sieci opartych na tej topologii można znaleźć w lokalnych sieciach LAN wykorzystujących standard IEEE 802.5. Dobrymi praktykami w implementacji topologii pierścienia są regularna kontrola stanu połączeń oraz odpowiednia konfiguracja urządzeń sieciowych, aby zapewnić niezawodność i optymalną wydajność sieci. Choć nieco mniej popularna w nowoczesnych zastosowaniach niż topologia gwiazdy, topologia pierścienia znalazła swoje zastosowanie w specyficznych środowiskach przemysłowych, gdzie deterministyczny dostęp do medium jest kluczowy.
Topologia gwiazdy charakteryzuje się tym, że wszystkie węzły sieci są połączone bezpośrednio z centralnym punktem, takim jak switch lub hub. Jest najczęściej stosowana we współczesnych sieciach LAN ze względu na łatwość zarządzania i rozpoznawania problemów. Wadą jest podatność na awarie centralnego urządzenia, co może skutkować całkowitym unieruchomieniem sieci. Z kolei topologia magistrali to sposób połączenia, w którym wszystkie urządzenia są podłączone do jednego wspólnego medium komunikacyjnego, najczęściej kabla koncentrycznego. Taka konfiguracja była popularna w początkowych fazach rozwoju sieci lokalnych ze względu na prostotę instalacji i niski koszt, jednak jej ograniczenia w zakresie skalowalności i trudności diagnostyczne sprawiły, że została zastąpiona bardziej nowoczesnymi rozwiązaniami. Topologia mieszana, zwana również hybrydową, łączy w sobie cechy różnych topologii, takich jak gwiazda, pierścień czy magistrala, umożliwiając elastyczne dostosowanie struktury sieci do specyficznych potrzeb i uwarunkowań środowiskowych. Dobre zrozumienie ograniczeń i zastosowań każdej z tych topologii jest kluczowe dla projektowania efektywnych i niezawodnych sieci komputerowych, które spełniają wymagania użytkowników.
