Kodek G.711 jest jednym z najczęściej stosowanych kodeków w systemach VoIP, ponieważ oferuje wysoką jakość dźwięku przy zachowaniu niskiej latencji. Jest to kodek nieskompresowany, co oznacza, że przesyła sygnał audio bez straty jakości, co czyni go idealnym dla zastosowań, gdzie jakość dźwięku jest kluczowa, takich jak rozmowy telefoniczne czy wideokonferencje. G.711 obsługuje dwa główne warianty: A-law i μ-law, które są stosowane w różnych regionach świata. W praktyce, G.711 jest standardem w telekomunikacji i jest często wykorzystywany w PBXach oraz bramkach VoIP do integracji z sieciami PSTN. Zastosowanie tego kodeka jest zgodne z rekomendacjami ITU-T, co czyni go powszechnie akceptowanym rozwiązaniem w branży telekomunikacyjnej. Warto zaznaczyć, że chociaż G.711 zużywa więcej pasma (około 64 kbps), jego niezrównana jakość sprawia, że jest to najczęściej wybierany kodek w profesjonalnych aplikacjach VoIP.
Wybór kodeków takich jak AC3, GSM czy A.512 wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące zastosowań oraz charakterystyki tych technologii. AC3, znany również jako Dolby Digital, jest kodekiem audio używanym głównie w przemyśle filmowym i telewizyjnym, co czyni go nieodpowiednim do zastosowań VoIP, gdzie kluczową rolę odgrywa jakość i opóźnienia dźwięku. Jego zastosowanie w telekomunikacji jest ograniczone, ponieważ nie jest zoptymalizowany pod kątem komunikacji głosowej. Kodek GSM to z kolei kompresyjny kodek, który redukuje pasmo i może wprowadzać zniekształcenia w sygnale audio, co w kontekście VoIP jest niepożądane, zwłaszcza w sytuacjach wymagających wysokiej jakości rozmów. Z kolei A.512 nie jest powszechnie stosowanym kodekiem i nie jest uznawany w standardach telekomunikacyjnych, co czyni jego wybór nieadekwatnym do nowoczesnych aplikacji VoIP. Typowym błędem, który prowadzi do takich odpowiedzi, jest niewłaściwe zrozumienie, jakie kryteria powinna spełniać technologia audio w kontekście VoIP, w tym jakość dźwięku, opóźnienie oraz kompatybilność ze standardami branżowymi. Przez to, wybór kodeków powinien być oparty na ich efektywności w transmisji głosu w czasie rzeczywistym, co w przypadku G.711 jest osiągane bez utraty jakości i z minimalnym opóźnieniem.