Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych

Wybór opcji dotyczącej Cache L1, zarówno w kontekście podziału, jak i współdzielenia, jest merytorycznie błędny, ponieważ architektura pamięci podręcznej w procesorach Intel® nie przewiduje współdzielenia Cache L1 pomiędzy rdzeniami. Cache L1 jest z reguły dedykowana dla każdego rdzenia z osobna, co oznacza, że każdy rdzeń ma swoją niezależną pamięć L1, co skutkuje wyższymi prędkościami dostępu, ale ogranicza możliwości dzielenia zasobów. Opcje dotyczące Cache L2 jako podzielonej równo pomiędzy rdzenie również są mylące, ponieważ w modernych procesorach, zwłaszcza tych z architekturą Intel®, najczęściej Cache L2 jest również dedykowana dla poszczególnych rdzeni. Tylko Cache L3 jest typowo współdzielona pomiędzy wszystkie rdzenie, co zapewnia efektywne wykorzystanie przestrzeni pamięci i zmniejsza opóźnienia. W praktyce, niezrozumienie tego podziału często prowadzi do błędnych wniosków dotyczących wydajności w zastosowaniach wielordzeniowych, co może wpływać na wybór sprzętu i optymalizację oprogramowania. Właściwa znajomość struktury pamięci cache oraz jej wpływu na wydajność systemu jest kluczowa w projektowaniu i ocenie systemów komputerowych.